ขอเข้ามาร่วมในกวีธรรม ปี ๒๕๕๓ ด้วย "รากแก้วของแผ่นดินครับ"
รากเอ๋ย..........รากแก้ว
ดิ่งแน่ว จมปลัก เป็นหลักเสา
รองรับ ถมทับ ทั้งหนักเบา
เป็นเสา เป็นราก ปักลงดิน
ต้นไม้ มีราก ยึดลำต้น
ส่วนคน มีธรรม เป็นทรัพย์สิน
รู้ถูก ละชั่ว กลัวราคิน
มโนธรรม คือปิ่น แก้วใจเอย
แผ่นเอ๋ย..........แผ่นดิน
ยลยิน เรื่องใด ใจหนักแน่น
ถูกเจาะ ไชชอน ไม่คลอนแคลน
รับแทน แน่นหนัก เพราะรักเรา
โปรดแทนคุณ หนุนแผ่นดิน ก่อนสิ้นจาก
อย่าให้แม่ ต้องลำบาก ดูเหี่ยวเฉา
แผ่นดินแม่ ให้ที่พึ่ง แก่ชาวเรา
หนักหรือเบา เราแน่วแน่ เลี้ยงแม่เอย
(ปิยโสภณ ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๔๓)
ขอให้กัลยาณมิตรกวีธรรมทุกท่าน เป็นรากแก้วที่เข้มแข็ง ทรงพลัง ในบวรพุทธศาสนาด้วยเทอญ
เจริญในธรรมครับ
| ไฟล์แนป: |
|
.jpg [ 30.82 KiB | เปิดดู 3130 ครั้ง ] |
เจริญในธรรมค่ะ