ริ้วรอยแห่งกาลอันผ่านเคลื่อน
ฝากคราบซึ้งตรึงเตือนในคุณค่า
เฝ้าคอยเก็บสิ่งฝันวันเวลา
ให้ชีวาบ่งย้ำความสำคัญ
ปรารถนาอันเกิดก่อ
ดังเฝ้ารอกาลล่วงจากห้วงฝัน
ผ่านผิวเผินธรรมดาสามัญ
โลกทิ้งข้ารำพันอยู่เดียวดาย
ให้อ้างว้างอยู่กลางสรรพสิ่ง
อาดูรกับความจริงอันทิ้งหาย
ซุกชีวิตหลบเร้นความเป็นตาย
อย่างคนโง่งมงายเร่สัญจร
แบกสัมภาระจิตวิญญาณ
ไปกับนิสัยสันดานละเอียดอ่อน
ก้าวล่วงห้วงฝันอันสั่นคลอน
ปรารถนาอาวรณ์ในความรัก
ริ้วรอยแห่งกาลผันผ่านล่วง
สิ่งทั้งปวงเห็นซึ้งจึงประจักษ์
ไร้เส้นทางความจริงให้พิงพัก
ไร้แม้เสียงทายทักในวิญญา
จึงพร่ำอ้อนวอนโลกอันโศกเปลี่ยว
ท่ามกระแสกรากเชี่ยวแห่งตัณหา
สัมภาระแห่งวิญญาณผ่านพา
ใกล้สู่ห้วงมรณา ...... วางลงแล้ว
-----------------------
ลานเทวา
ฝากคราบซึ้งตรึงเตือนในคุณค่า
เฝ้าคอยเก็บสิ่งฝันวันเวลา
ให้ชีวาบ่งย้ำความสำคัญ
ปรารถนาอันเกิดก่อ
ดังเฝ้ารอกาลล่วงจากห้วงฝัน
ผ่านผิวเผินธรรมดาสามัญ
โลกทิ้งข้ารำพันอยู่เดียวดาย
ให้อ้างว้างอยู่กลางสรรพสิ่ง
อาดูรกับความจริงอันทิ้งหาย
ซุกชีวิตหลบเร้นความเป็นตาย
อย่างคนโง่งมงายเร่สัญจร
แบกสัมภาระจิตวิญญาณ
ไปกับนิสัยสันดานละเอียดอ่อน
ก้าวล่วงห้วงฝันอันสั่นคลอน
ปรารถนาอาวรณ์ในความรัก
ริ้วรอยแห่งกาลผันผ่านล่วง
สิ่งทั้งปวงเห็นซึ้งจึงประจักษ์
ไร้เส้นทางความจริงให้พิงพัก
ไร้แม้เสียงทายทักในวิญญา
จึงพร่ำอ้อนวอนโลกอันโศกเปลี่ยว
ท่ามกระแสกรากเชี่ยวแห่งตัณหา
สัมภาระแห่งวิญญาณผ่านพา
ใกล้สู่ห้วงมรณา ...... วางลงแล้ว
-----------------------
ลานเทวา
เอวเมว โข ได้ตรัสไว้
เจริญในธรรมค่ะ