พรหมาติมาตาปิตโร
(พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๖)
มาตาปิตุไซร้ พรหมของ บุตรนา
อันสุภาษิตปอง เปรียบไว้
ให้ผู้ฉลาดตรอง เห็นชอบ ตามแล
ฝังจิตแล้วจักได้ บ่รู้ลืมคุณ ฯ
มาตาปิตุไซร้ ควรนับได้ว่าเป็นพรหม
ของบุตรสุดนิยม ชมพจน์เทียบเปรียบงดงามฯ
เมื่อผู้ฉลาดตรอง ก็จะต้องเห็นชอบตาม
ฝังจิตคิดถึงความ ที่มีคุณบุญนักหนาฯ
พ่อแม่ให้กำเนิด ตั้งแต่เกิดอบรมมา
ให้รู้ทุกสิ่งสา- รพัดตั้งจิตสั่งสอนฯ
ชี้ทางธรรมวิถี ที่คนดีควรสัญจร
ชี้ทางกะลีบร จึ่งอาจลี้หนีพ้นพาลฯ
มารดาและบิดา มีคุณหาใดเปรียบปาน
คุณานันต์ของท่าน ฝังกมลจนบรรลัยฯ
รักของแม่ยิ่งใหญ่กว่าใดหล้า...
คุณเคยไหม ? .........
ที่รักใคร โดยไม่ เคยเห็นหน้า
รักวาจา โดยไม่ ได้ยินเสียง
รักรส-สัมผัส-กลิ่น ที่เป็นเพียง
ใจร้อยเรียง ความรู้สึก ลึกข้างใน
แม่บอกว่า รักลูก ด้วยรู้สึก
ในส่วนลึก ของจิต คิดไฉน
ไม่รู้จัก แต่ว่ารัก จนหมดใจ
ลูกนั้นไซร้ เกินกว่า ค่าคำรัก
มาวันนี้ ลูกมี คำ “รักแม่”
ลูกมีแต่ รักแม่ ลูกประจักษ์
แม่ถนอม กล่อมเห่ แม่ฟูมฟัก
เพราะความรัก ของแม่ แท้ชั่วกาล
แม่มีแต่ คำว่าให้ ไม่คิดรับ
แม่ให้ทรัพย์ ให้วิชา ให้อาหาร
ให้ชีวิต ให้ความคิด ให้วิญญาณ
สุดประมาณ จะนับได้ มากมายจริง
ความรักของแม่นั้น อยู่เหนือขอบเขตของภาษาและคำพูดจาใด ๆ ในทางพุทธศาสนายกย่องแม่ว่าเป็นพรหม เป็นเทพ เป็นครูคนแรก และเป็นพระอรหันต์ของลูก ยอมรับและยกย่องความรักของแม่ว่าเป็นความปรารถนาดีอันบริสุทธิ์
ในฐานะลูก ควรสำนึกคุณงามความดีของท่าน และหาทางตอบแทนให้ท่านชื่นใจ ผู้ใดเลี้ยงดูบิดามารดา ซึ่งเปรียบเสมือน "พระในบ้าน" ให้สุขกายสบายใจ ท่านสรรเสริญว่าผู้นั้นเป็นคนดี และจะมีความเจริญก้าวหน้าในชีวิต เพราะ "มาตาปิตุอุปัฏฐานัง" นั้นเป็นสัปปุริสบัญญัติและอุดมมงคลประการหนึ่ง ขอร่วมระลึกถึงพระคุณความดี และความรักของแม่ เนื่องในวันแม่ที่จะถึงนี้ด้วยครับ
เจริญในธรรมครับ
| ไฟล์แนป: |
|
.jpg [ 16.39 KiB | เปิดดู 2417 ครั้ง ] |