กรรมลีลา
มากมายผู้คนไขว่คว้า ต่อสู้กันมาถึงไหน
กี่หมื่นล้านคนสิ้นไป แล้วใครยึดได้สักอัน
วันคืนกลืนกินไป่สิ้น แปรเปลี่ยนไปตามผกผัน
แสนล้านเรื่องราวเวียนกัน ไม่พบแสงตะวันแห่งปัญญา
เหนื่อยหน่าย..หนอ...ชีวิต กินนอนสืบพันธุ์ตัณหา
เป็นทาสสังคมเรื่อยมา แม้ตัวข้าก็เป็นทาสแห่งตัวตน
หยุดพูด หยุดคุย หยุดคิด แปรจิตมุ่งมั่นไม่สับสน
สั่งสมอุดมการณ์แห่งตัวตน หลุดพ้นสู่สัจจะมรรคเอยฯ
(บทกวีของ ศรีบรรดร...)
ธรรมลีลา
เรียนธรรมะต้องเรียนอย่างธรรมะ เรียนเพื่อละทุกข์ใหญ่ไม่ท้อถอย
เรียนที่ทุกข์ที่มีจริงยิ่งเข้ารอย ไม่เลื่อนลอยมองให้เห็นตามเป็นจริง
ต้องตั้งต้นการเรียนที่หูตา ฯ สัมผัสแล้วเกิดเวทนาตัณหาวิ่ง
ขึ้นมาอยากเกิดผู้อยากเป็นปากปลิง เรียนยิ่งตัณหาดับนับว่าพอ
(บทกวีของ ท่านพุทธทาสภิกขุ...)
สัจจลีลา
ดึกนี้.........ชีวีก็สั้นลง ประสงค์สิ่งใดละในหล้า
ตื่นฟื้นเถิดเพ่งญาณปัญญา อย่าให้นิทราฆ่าตัวตาย
หลงใหลแต่กินนอนสืบพันธ์ วิญญาณนั้นสามัญเหลือหลาย
สิ่งประเสริฐเลิศล้ำมากมาย แสวงหาได้สักสิ่ง...จริงฤา !!!
(บทกวีของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์...)
เจริญในธรรมครับ
| ไฟล์แนป: |
|
.jpg [ 6.21 KiB | เปิดดู 2530 ครั้ง ] |
