คาถาหมดศัตรู 
อันศัตรู คือผู้จู่ มาสอบไล่ให้รู้ได้ ว่าเรามี ดีแค่ไหน
หรือดีแต่ จะโกรธยืน เป็นฟืนไฟ
บังคับใจ ไว้ไม่อยู่ สักครู่เดียว
อันศัตรู คือผู้สรร สวรรค์ให้ตรงที่ได้ มีจิต คิดเฉลียว
ว่าอดกลั้น นั่นแหละนะ เป็นพระเทียว
ไม่อดเลี้ยว ไปเป็นมาร พล่านนรก
อันศัตรู คือผู้สอน สัจธรรมว่าอาฆาต นั้นคือนำ สกปรก
อย่าเก็บไว้ ในใจ ให้ใจฟก
จะเวียนวก ว่ายสงสาร นานนักเอย
เหตุฉะนั้น ศัตรู คือผู้ให้แต่กลายเป็น ผู้ร้าย เหตุไรเหวย
เพราะผู้รับ รับไม่เป็น อย่างเช่นเคย
ถ้ารับเป็น พวกเราเอ๋ย หมดศัตรู
พุทธทาสภิกขุ
