"จงภูมิใจในบุญวาสนาของตน"
" .. "การสร้างบารมี เราทุกคนก็สร้างด้วยกัน" การให้ทาน เราพูดได้เต็มปากว่า "ชาวพุทธเรานี้เป็นนักทานมาแต่ดึกดำบรรพ์" ปู่ ย่า ตา ยาย พาให้ทานมาเป็นประจำ "พวกเราเองก็ให้ทานเป็นประจำทุกวัน รู้สึกว่าไม่ขาดเลย" การรักษาศีลก็มี แม้จะมีจำนวนไม่มาก .. ก็มี
ส่วน "การเจริญเมตตาภาวนา เพื่อความสงบเห็นประจักษ์ใจนั้น อาจมีจำนวนน้อย" แต่ก็มีเป็นคู่เคียงกันไปกับทานกับศีล "จึงไม่ควรน้อยใจว่าตนมีบุญวาสนาน้อย" ทั้งนี้เพราะบุญบารมีเราทั้งหลายสร้างมาเป็นประจำ
วันหนึ่ง "อาจมองเห็นบุญบารมีของเราที่สร้างไว้แล้วเต็มอยู่ในทำนบใหญ่ คือจิตตภาวนา" ไม่อาจสงสัย "จึงกรุณาภูมิใจในบุญวาสนาของตน" แม้จะยังไม่เห็นประจักษ์เวลานี้ แต่ก็พร้อมจะเห็นในวาระต่อไป .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน