"ได้ชื่อว่า เป็นผู้มีวาสนา"
" ..นี่เราได้เกิดในท่ามกลางแห่งพระพุทธศาสนา "ซึ่งเป็นศาสนาของท่านผู้บริสุทธิ์พุทโธ" สว่างกระจ่างแจ้งทั้งภายนอกภายในที่ให้นามว่า "โลกวิทู รู้แจ้งโลกแจ้งสงสาร"
"ถ้าเราไม่เชื่อไม่ยอมปฏิบัติตาม" หรือไม่ลงใจที่จะปฏิบัติตามศาสนธรรมของพระพุทธเจ้าที่ทรงแสดงไว้แล้วโดยถูกต้องนี้ "ก็ให้พึงทราบเถิดว่าวาสนาของเรานี้ยังอาภัพอยู่มาก" หรืออาภัพเต็มที่
"หากมีความเชื่อความเลื่อมใส" มีความตะเกียกตะกายตามธรรมที่ท่านสั่งสอนไว้ คือการละชั่วทำดีแล้ว "ก็ชื่อว่าเราเป็นผู้มีอำนาจวาสนาบุญญาภิสมภาร" เกิดมาเป็นมนุษย์แล้วยังได้นับถือพระพุทธศาสนา เชื่อต่อพระโอวาทแห่งท่านผู้บริสุทธิ์พุทโธ แล้วยังมาปฏิบัติตามเต็มสติกำลังความสามารถของเรา "นี่ชื่อว่าเราเป็นผู้มีวาสนา"
คำว่าวาสนา "ก็คือธรรมเป็นเครื่องอยู่ที่เราสร้างไว้แล้ว ๆ เป็นเครื่องอยู่เครื่องพึ่งเป็นพึ่งตายคือธรรม บารมีธรรมที่เราสร้างไว้นี้" เพราะฉะนั้นในเวลาที่ยังมีชีวิตอยู่นี้ "เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดที่เราจะสร้างคุณงามความดี" .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
