หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
คำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นเครื่องกำจัดกิเลสออกจากจิตใจของคนผู้น้อมเข้าไปไว้ในจิตใจจริงๆ เลย ดังนั้นผู้ใดที่ไหว้พระ นั่งสมาธิภาวนาอย่างนั้นแล้วก็สามารถควบคุมจิตที่มันฟุ้งซ่านเลื่อนลอย ที่มันเห็นผิดไปต่างๆ นานาน่ะ ควบคุมไว้ได้ การที่จิตมันหลงไปก็เพราะมันคิดไม่หยุด มันฟุ้งไปตามเหตุนั้นๆ ตามเรื่องนั้นๆ แล้วมันไม่ยอมพิจารณาดูเรื่องนั้นว่ามันควรส่งเสริมควรยึดถือหรือไม่ ไม่ ไม่ได้คิดเลย ขึ้นชื่อว่ามันหลงแล้วนะ ว่าแต่สัญญาอารมณ์อะไรผ่านเข้ามาในความรู้สึกแล้วก็ปรุงแต่งไปตามสัญญาความจำหมายนั้นๆ ไปเรื่อยเปื่อยไปอย่างนั้น ไม่ได้ทวนกระแสจิตเข้ามาว่า ควรยึดถือหรือไม่ หรือไม่ควร ไม่
ผู้ที่ภาวนานี่เมื่อเรื่องอะไรเกิดขึ้นแล้วมันต้องทวนกระแสจิต สำรวมจิตให้แน่วแน่แล้วพิจารณาเรื่องนี้ควรหรือไม่ควร ถ้าเห็นว่าไม่ควรแล้วละเลย ถ้าเห็นว่าควรทำควรพูดไป มันจะเป็นประโยชน์แก่ตนและผู้อื่นก็ทำไปพูดไป อย่างนี้แหละจึงได้สมกับพุทธภาษิตที่ทรงตรัสไว้ว่า นิสมฺม กรณํ เสยฺโย แปลว่า ใคร่ครวญก่อนแล้วจึงทำดีกว่า นี่ล่ะให้จำเอาไว้ ถ้าหากว่าเรื่องใดมาถึงเข้าแล้วไม่ได้ใคร่ครวญเสียก่อน วู่วามทำไปพูดไปอย่างนี้บางทีก็ผิดพลาดเลย ผิดพลาดแล้วมันก็ยุ่งใจตัวเอง หั่นนิล่ะให้พากันเข้าใจ การภาวนานี่จึงชื่อว่า สำคัญมากทีเดียว เพราะว่ามันเป็นการควบคุมจิตโดยตรงเลยทีเดียว
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“สติใคร่ครวญเสียก่อนจึงค่อยพูด”
◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
ชวนอ่านพระธรรมเทศนาเต็มกัณฑ์เทศน์ของ“พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=75&t=53080