.
"พึงกระทำจิตให้ยิ่ง"
" .. บุคคลที่จะกระทำจิตให้ยิ่งนั้น "พึงคิดว่า เราจะให้ทานตามได้ตามมี ครั้นเห็นทานของตนมีผลแล้ว ก็พึงคิดว่าเราจะรักษาศีลต่อไป" ครั้นเห็นว่า "ศีลมีผลมากกว่าทานแล้ว ก็พึงคิดว่า เราจะเจริญภาวนาต่อไป"
ครั้นเห็นว่า "การเจริญภาวนามีผลมากกว่าทาน ศีลแล้วก็พึงคิดว่าจะฟังพระสัทธรรมเทศนาต่อไป" ครั้นเห็นอานิสงส์ในการฟังพระธรรมเทศนานั้นว่ามีผลมากกว่า ทาน ศีล ภาวนานั้นแล้ว "ก็อุตสาห์ฟังธรรมเทศนาโดยสัจจเคารพ"
ด้วยตั้งจิตไว้ว่า "จะรับเอาข้อปฏิบัติอันเป็นแก่นสาร" ดังนี้เรียกว่า "ศึกษาในอธิจิต (จิตยิ่ง) ชื่อว่าอธิจิตตสิกขา เบื้องหน้าแต่นี้จะได้แก้ไขในอธิปัญญาสิกขาต่อไป" .. "
"การฟังและการปฏิบัติ"
(หลวงปู่ฝั้น อาจาโร) วัดป่าอุดมสมพร สกลนคร
โดย ม.ร.ว.ส่งศรี เกตุสิงห์ ถอดจากแถบบันทึกเสียง
