.
"มีใจเท่านั้นเป็นใหญ่"
ในตัวของคนเรานี้ทั้งหมด "มีใจเท่านั้นเป็นใหญ่ อวัยวะทุกชิ้นส่วนหากใจไม่สั่งการเสียแล้วจะทำอะไรได้เล่า กายก็เหมือนกันหุ่น หากใจไม่ชักหุ่น จะกระดิกและเคลื่อนไหวได้อย่างไร" ความรู้สึกดีชั่วหยาบและละเอียด "โง่หรือฉลาดต้องขึ้นอยู่กับใจทั้งนั้น" สัดส่วนร่างกายมีประสาทหรือเชลล์เป็นต้น เป็นสิ่งประกอบหัวใจทั้งสิ้น
"ถ้าใจไม่มีเสียอย่างเดียว แล้วสิ่งเหล่านั้นก็ไร้ค่าหาประโยชน์มิได้" คำสอนของพระพุทธเจ้าที่เรากำลังศึกษาอยู่นี้ "ก็เกิดจากใจคือพระทัยอันสงบเป็นหนึ่งใสสะอาดบริสุทธิ์ของพระองค์อย่างเดียว" ที่เราพากันศึกษาอยู่ว่ามากมายหนักหนานั้น "คืออาการของใจอันเป็นหนึ่งนั่นเอง"
ทุกสิ่งทุกอย่างมันต้องมีหนึ่งก่อน จึงจะมีสองสามต่อไป "ธรรมทั้งหลายที่พระองค์ตรัสรู้นั้นก็เกิดจากพระทัยอันเป็นหนึ่งของพระองค์ก่อน" ที่พระองค์รู้ว่าสิ่งนี้ดีเป็นกุศลสิ่งนี้ชั่วเป็นอกุศลและแยกออกไปมากมายนั้น ก็ต้องตั้งลงที่ใจเป็นหนึ่งไม่มีดีมีชั่วก่อน
"ยิ่งส่งออกไปตามอายตนะทั้ง ๖ แล้ว" ยิ่งมากจนเหลือที่จะคณานับ "ทั้งที่เป็นกุศลและอกุศลหรืออัพยากฤต ก็แล้วล้วนออกมาจากใจของแต่ละบุคคลทั้งนั้น"
พระธรรมคำสอนของพระองค์สอนแต่ใจออกมา "เมื่อเห็นใจของตนแล้วจึงจะเห็นเนื้อความในธรรมคำสอนของพระองค์ เพราะธรรมเกิดจากใจและทุกคนผู้ที่พระองค์สอนก็ล้วนแต่มีใจด้วยกันทั้งนั้น" ดังพุทธภาษิตว่า "ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นใหญ่ มีใจถึงก่อนสำเร็จได้ด้วยใจ" เป็นต้น .. "
"ต้นตอบ่อเกิดของพระพุทธศาสนา"
พระราชนิโรธรังสี คัมภีร์ปัญญาจารย์
(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)
| ไฟล์แนป: |
|
2หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี (2).jpg [ 118.05 KiB | เปิดดู 1005 ครั้ง ] |