.
"ทานบารมี"
" .. การให้เป็นการสมานน้ำใจต่อกันและกัน "ฝากเป็นฝากตายต่อกันได้คือการให้ การเสียสละสำคัญมากที่สุด พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ก่อนจะเป็นพระพุทธเจ้ามานี้ทานบารมีขึ้นต้นเลย" ไม่ว่าพระองค์ใด ไม่มีเว้น "ทานบารมีนี้ขึ้นต้น ๆ ทุกอย่าง ทานหมดตลอด"
ทีนี้เวลาเป็นพระพุทธเจ้าที่ไหนไหลเข้ามาทุกทิศทุกทาง "สมบัติไทยทาน เทวบุตรเทวดามาได้ทั้งนั้น เพราะอำนาจแห่งทานของท่าน" จนกระทั่งร่ำลือไปมาก ๆ คนเขาก็เอาไปวิพากวิจารณ์ "ทำไมพระพุทธเจ้าเสด็จไปไหนเครื่องปัจจัยไทยทานผิดคาดผิดหมายทั้งนั้น มาทุกทิศทุกทางเกลื่อนไปหมด บางคนเขาก็ว่าก็เพราะท่านเป็นพระพุทธเจ้า ไทยทานจึงต้องมาอย่างนี้"
พระพุทธเจ้ารับสั่งห้ามทันทีเลย "อย่าว่าเป็นพระพุทธเจ้านะ ทานที่มานี้มาด้วยอำนาจแห่งทาน (การให้) ของเรา" ทานเป็นแม่แบบ "ทานให้เราเป็นพุทธเจ้า ทานให้เราทำประโยชน์แก่โลกได้กว้างขวาง" เราเองเป็นพระพุทธเจ้านี้มาจากทาน "เราเป็นลูกของทาน พระพุทธเจ้าไม่ได้ใหญ่กว่าทานนะ"
นี่ท่านรับสั่งเองนะ เมื่อเขาชมเชยสรรเสริญ "ไปที่ไหนก็มีแต่คนอยากทำบุญให้ทานเกลื่อนไปหมด ๆ คนเราก็ต้องวิพากวิจารณ์กัน ทำไมจึงผิดแปลกมนุษย์ทั้งหลาย พระองค์เสด็จไปที่ไหน จตุปัจจัยไทยทานนี้เกลื่อนไปหมด" บางคนเขาก็ว่าท่านเป็นพุทธเจ้า พระองค์รับสั่งห้ามทันทีอย่าพูดไม่ได้นะ
ที่มันมาเหล่านี้ "เป็นเพราะอำนาจแห่งผลทานของเรา" ทานเป็นแม่แบบ ทานเป็นพ่อเป็นแม่ "แม้แต่ความเป็นพระพุทธเจ้าเราก็เป็นมาจากทาน เราไม่ได้ใหญ่กว่าทานนะ พระพุทธเจ้าไม่ได้ใหญ่กว่าทานนะ" ไปที่ไหนเย็นไปหมด .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
| ไฟล์แนป: |
|
4(1955).jpg [ 98.47 KiB | เปิดดู 1848 ครั้ง ] |