."การทำบุญให้แก่ผู้ที่ตายไปแล้ว"
" .. ผู้ทำบุญโดยส่วนมาก ๙๙ เปอร์เซ็นต์ "เพื่ออุทิศแก่ผู้มีพระคุณทั้งหลาย มีบิดามารดา เป็นต้น ชาวพุทธมีดีตรงนี้แหละ" พุทธศาสนาสอนให้รู้จักบุญคุณของผู้ที่มีพระคุณทั้งหลาย แล้วทำดีเพื่อสนองพระคุณของท่านเหล่านั้น "ถ้าไม่รู้จักบุญคุณของผู้มีพระคุณแล้ว คนเราก็จะกลายเป็นเดรัจฉานไปหมด"
การทำความดี คือ "บุญกุศลนี้ย่อมทำสิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ ไม่ทำสิ่งที่เป็นโทษแก่ตนและคนอื่น" ทำในที่เปิดเผย "ไม่ทำในที่ลับด้วยและทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ"
ไม่เหมือนกับคนที่ทำความชั่ว "ทำความชั่วนั้น ทำด้วยความเศร้าหมอง ไม่ผ่องใสและก็ทำในที่ลับไม่เปิดเผยด้วย" ทั้งไม่อุทิศส่วนบาปนั้นให้แก่ผู้มีพระคุณทั้งหลาย "ถึงแม้อุทิศให้แก่ใคร ก็ไม่มีใครอยากรับ เพราะเป็นของเศร้าหมอง"
ทำบุญให้แก่ผู้มีพระคุณที่ตายไปแล้วนี้ "จงทำด้วยของบริสุทธิ์ อย่าไปฆ่าเป็ด ไก่ ฆ่าวัว ฆ่าควายมาทำ จะบาปหนักเข้าไปอีก" ทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ด้วยใจผ่องใสบริสุทธิ์ เป็นต้นว่า ตักบาตรถวายอาหารพระสงฆ์ บุญก็มากเอง
"บุญมิใช่เกิดเพราะไทยทานมาก ๆ แต่เกิดขึ้นจากใจเลื่อมใสศรัทธาต่างหาก" เปรียบเหมือนเทียนที่เรามีอยู่แล้ว "ไปขอต่อจากคนอื่น เทียนของคนอื่นก็ไม่ดับ ของเราก็ได้ไฟสว่างมา เหตุนั้นบุญในพุทธศาสนาจึงหมดไม่เป็น"
คนมากี่ร้อย กี่พัน "เอาหัวใจของตนมาตักตวงเอาบุญในพุทธศาสนานี้ ก็ไม่มีหมดบุญยังเต็มเปี่ยมอยู่ตามเดิม ถ้าทำด้วยความเลื่อมใสแล้ว วัตถุทานมีน้อยก็กลายเป็นของมากเอง" .. "
: พระราชนิโรธรังสีคัมภีรปัญญาวิศิษฏ์ (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)
| ไฟล์แนป: |
|
007.jpg [ 99.13 KiB | เปิดดู 1394 ครั้ง ] |