64533."รวมบทความธรรม" (ธรรมโฆษ)

ธรรมโฆษ

.
"ตั้งอกตั้งใจปฏิบัติเอา"

" .. "ทางออกจากโลก ทางไปสวรรค์ก็ดี ทางไปนิพพานก็ดี เราตถาคตเป็นผู้แนะนำ สั่งสอนให้เท่านั้นแหละ ตนนั่นแหละ พวกอุบาสก-อุบาสิกาทั้งหลาย ต้องทำเอาเอง" แม้พระพุทธเจ้าทั้งหลาย พระสาวกทั้งหลาย ก็ทำเอาเองทั้งนั้น

"ตนแหละทำให้ตน ตนจะออกจากโลกก็แม่นตน" ตั้งอกตั้งใจทำใส่ตน "ตนจะติดอยู่ในโลกก็แม่นใจของตน ไม่อยากไปเพราะหลงตนหลงตัว" ทางปฏิบัติน่ะเราก็ได้ยินได้ฟังมาแล้ว แล้วก็ตั้งอกตั้งใจปฏิบัติเอา .. "

"ควบคุมใจ"
หลวงปู่ขาว อนาลโย

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"นั่งดูลมเข้า - ลมออก"

" .. จะดูลมหายใจเข้าออกก็เหมือนกัน "ให้นั่งขาขวาทับขาซ้าย ให้ตัวตรง สูดลมเข้าไปให้เต็มที่ ให้หายลงไปให้หมดในท้อง" สูดเข้าให้เต็มแล้วปล่อยออกให้หมดปอด "อย่าไปบังคับมัน ลมจะยาวแค่ไหน จะสั้นแค่ไหน จะค่อยแค่ไหนก็ช่างมัน"

ให้มันพอดี ๆ กับเรา "นั่งดูลมเข้า – ลมออก" ให้สบายอยู่อย่างนั้น "อย่าให้มันหลง ถ้าหลงก็ให้หยุดดูว่ามันไปไหน" มันจึงไม่ตามลม "ให้หามันกลับมา ให้มันมาแล่นตามลมอยู่อย่างนั้นแหละ" แล้วก็จะพบของดีสักวันหนึ่งหรอก .. "

"๘๔ พระธรรมเทศนา"
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภทฺโท)

ธรรมโฆษ

.
"ธรรมเปรียบใบไม้"

" .. ธรรมที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้แล้วนั้น "พระองค์ทรงนำ มาเปิดเผยแก่พุทธบริษัทเพียงน้อยนิดเดียว" ที่ยังไม่ได้นำ มาเปิดเผยนั้นมากกว่ามาก

เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จเข้าไปสู่ป่าแล้ว "ทรงหยิบใบไม้ขึ้นมาหยิบหนึ่งแล้วอุปมาว่า ใบไม้ในมือของเราตถาคตนี้กับใบไม้ในป่าอะไรจะมากกว่ากัน" แล้วพระสงฆ์ทูลตอบว่า "ใบไม้ในป่ามากกว่า"

พระพุทธเจ้าข้า พระองค์ตรัสว่า "ฉันใด ธรรมที่เราได้ตรัสรู้แล้วก็มากเหมือนใบไม้ในป่า เราเอาออกมาเทศนาให้พุทธบริษัทฟังนี้น้อยนิดเดียว เหมือนใบไม้ในมือของเรา" ฉะนั้น .. "

"เทสรังสีอนุสรณ์"
พระราชนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาวิศิษฏ์
(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"รู้เท่าใจ รู้เท่าธรรม"

" .. ธรรมะของพระพุทธศาสนาจะโยงถึงกันให้หมดก็ได้ ต้องขึ้นอยู่กับพระสติพระปัญญาของแต่ละบุคคลเป็นเกณฑ์ ที่แก่กล้ามาเป็นพลังพละที่เรียกว่า "ธรรมเป็นกำลัง ๕ อย่าง" อันมีในธรรมหมวด ๕ และหมวดน้อยหมวดมาก ก็ตามก็ออกมาจากหมวดใจ

"ถ้ารู้เท่าใจโดยสิ้นเชิงแล้ว ก็รู้เท่าธรรมโดยสิ้นเชิงทั้งนั้น" ถ้าไม่มีอุปทานยึดว่าใจเป็นตัวตนเราเขาสัตว์บุคคล ก็ไม่ยึดมั่นถือมั่นว่า ธรรมทั้งหลายเป็นเราเขาสัตว์บุคคลไปในตัว ก็จบปัญหากันไปเท่านั้น .. "

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

:b8:

ธรรมโฆษ

"เกิดขึ้นแล้วไม่ตาย"

"ธรรมะ" เมื่อเกิดขึ้นแล้วไม่ตาย ตายแล้วไม่เกิด
"ตายไม่เกิด" หมายถึง กิเลส อวิชชา ตัณหา อุปาทานด้บ

"เกิดไม่ตาย" หมายถึง พุทุโธ ธมฺโม สงุโฆ
ซึ่งอยู่ในโลกไม่มีวันสูญไปไหน

"ธรรมะ" มีอยู่ในตัวทุกคน
ภายนอกอยู่ที่กาย ภายในอยู่ที่จิต

"ธรรมะ" ไม่ใช่ของมีเจ้าของ
เป็นของสาธารณะเหมือนพื้นแผ่นดิน

ถ้าเราไม่ทำให้มีสิทธมันก็เป็นพื้นดินที่ว่างเปล่ารกร้าง
ไม่มีพืชผลอะไร

"ผู้ปฏิบัติธรรม" ต้องรู้จักใช้ธรรมะให้ถูกต้อง
ถ้าใช้ไม่ถูกต้องก็กลายเป็นโทษ

"ดวงจิตของผู้ใดตั้งเที่ยงแล้ว" ผลย่อมแนบแน่น
อยู่ในดวงจิตและทรงตัวอยู่เสมอ
เหตุนั้นจึงเรียกว่า "ธรรมะ"

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"ให้กำหนดสติ"

การทำความเพียร อย่ากำหนดเวลา
"ให้กำหนดสติ"

ถ้าสติเผลอเมื่อใดก็รู้ว่า
"ความเพียรของเราขาดไปแล้ว เมื่อนั้น"

เมื่อสติตั้งลงที่ตรงไหน
ย่อมเป็นธรรมขึ้นมาที่ตรงนั้น

"ถ้าไม่มีสติแล้ว ก็จะไม่เป็นธรรมทั้งคืนทั้งวัน"

"พระธรรมวิสุทธิมงคล"
(หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"ใจนี่แหละทำให้ตนเป็นทุกข์เป็นสุข"

" .. ผู้ประพฤติธรรมในพุทธศาสนานั้น "อย่ามองไปทางอื่นว่ามาทำให้ตนเป็นสุขเป็นทุกข์ มองดูใจตัวเองนี้ ใจตัวเองนี่แหละทำให้ตนเป็นทุกข์เป็นสุข" ถ้าตนปรับปรุงใจของตนให้ดี แล้วอย่างนี้ถึงแม้จะมีกรรมเวรหนหลังตามมาสนองมันก็ไม่เป็นทุกข์เท่าไร

เพราะตนรู้นี่ "รู้ว่ากรรมเวรที่ตนทำมาแล้วจะไปโยนให้ใครรับสนองแทนไม่ได้" ตนเองต้องรับสนองเองเมื่อรู้อย่างนี้แล้วมันก็ไม่ทุกข์ใจ "อดกลั้นทนทานให้กรรมเวรนั้นมันสนองไปเสีย" เมื่อมันหมดเขตของมันแล้ว มันก็ระงับไปเอง .. "

"ธรรมโอวาทหลวงปู่เหรียญ"
พระสุธรรมคณาจารย์
(หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"เกิดมาอยู่ในทางสี่แพร่ง"

" .. เกิดเป็นคน "เหมือนกับเกิดมาอยู่ในทางสี่แพร่ง" จะทำดีและทำชั่ว "ไปสวรรค์หรือตกนรก ก็คนเรานี้ทำทั้งนั้น" ไปเป็นมนุษย์ และเปรตก็คนเรานี้ทำเอาทั้งนั้น "มนุษย์คนเรานี้จะดีก็แสนดีที่สุด จะชั่วก็แสนชั่วที่สุด" ฉะนั้น "จงเลือกเอาแต่สิ่งที่ดีที่สุด" เพราะยากที่จะได้เกิดมาเป็นคนเช่นนี้ .. "

พระคุณราชนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาจารย์
(หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"คนไปสวรรค์เท่ากับเขาวัว คนไปนรกเท่าขนวัว"

" .. กระทำจิตของตนให้บริสุทธิ์ผ่องแผ้ว "อันนี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า ให้มีสติรักษากาย วาจา ใจ" ศีลห้าถ้าใครละเมิดก็เป็นบาป ครั้นละเว้น โทษห้าอย่างนี้ นั่นแหละเป็นศีล "ศีลคือใจ บาปก็ศีอใจ ศีลอยู่ในใจ บาปก็อยู่ที่ใจเหมือนกันนั่นแหละ"

เรื่องทำบุญกุศลให้ทานรักษาศีล "ภาวนาอยู่แต่ใจทั้งนั้น อะไรม๊ดอยู่กับใจ สงสัยก็พิจารณาดวงใจ" ทำบาปห้าอย่างนี้แล้วศีลไม่มี เป็นคนไม่มีศีล คนมันชอบท่าแต่บาป ศีลไม่ชอบทำ อยากท่าแต่บาป ท่านเปรียบไว้ว่า "คนไปสวรรค์เท่ากับ เขาวัว คนไปนรกเท่าขนวัว" วัวมีสองเขา แต่ขนมันนับไม่ล้วน .. "

"โอวาทธรรม ๒๒ ปีวันละสังขาร"
(หลวงปู่ขาว อนาลโย)

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"รู้ให้พร้อม"

" .. ระหว่างที่หลวงปู่อยู่รักษาพยาบาลที่โรง พยาบาลจุฬาลงกรณ์นั้น มีผู้ไปกราบนมัสการและ ฟังธรรมเป็นจำนวนมาก คุณบำรุงศักดิ์ กองสุข เป็นผู้หนึ่งที่สนใจในการปฏิบัติสมาธิภาวนานัยว่าเป็นลูก ศิษย์หลวงพ่อสนอง กตปุญฺโญ แห่งวัดสังฆทาน จังหวัดนนทบุรี ซึ่งเป็นวัดปฏิบัติที่เคร่งครัดฝ่าย ธุดงคกัมมัฏฐานในยุคปัจจุบัน ได้ปรารภการปฏิบัติ ธรรมกับหลวงปู ถึงเรื่องการละกิเลสว่า "หลวงปูครับ ทำอย่างไรจึงจะตัดความโกรธให้ขาดได้"

หลวงปู่ตอบว่า ..

ไม่มีใครตัดให้ขาดได้หรอก "มีแต่รู้ทัน เมื่อรู้ทันมันก็ดับไปเอง"

"หลวงปู่ฝากไว้"
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"เจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ"

" .. เมื่อท่านต้องการความจริงของธรรมทั้งหลายแล้ว "จึงควรยกจิตของตนขึ้นสู่ธรรมหมวดนี้ คือสัมมาสมาธิ เสียก่อน" เพราะเป็นการรวมกำลังจิตของตนได้เป็นอย่างดี "กำลังทั้งหมดในโลกย่อมเกิดขึ้นด้วยการหยุด" การก้าวไปนั้นเป็น สิ่งที่ท่าลายตัวเอง (คิดมากเลยเถิด)

ตัวอย่างเช่น "เราเดินมันย่อมเกิดกำลังขึ้นจากเท้าที่เหยียบหยุด" หรือพูดย่อมเกิด กำลังจากการหยุด "ถ้าพูดไม่มีหยุด ไม่ขาดคำ อย่าว่าแต่เสียกำลังเลย แม้จนภาษาที่พูดก็ไม่เป็นภาษาคน"

ผู้ปฏิบัติธรรม ก็เช่นก้น "ถ้าสมาธิมากปัญญาน้อย ท่านเรียกว่า เจโตวิมุตติ ถ้าสมาธิน้อยปัญญามาก ท่านเรียกว่า ปัญญาวิมุตติ" ดังนี้ เหตุนี้ ผู้ต้องการความพ้นทุกข์ "จะไม่มีสมาธิเลยเป็นไม่มี" หนทางเป็นไปได้เลย .. "

"ท่านพ่อลี สอนกรรมฐาน"
(ท่านพ่อลี ธัมฺมธโร)

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"ทำบุญต้องมีศรัทธาและปัญญา"

" .. "มีศรัทธาอย่างเดียวก็ไม่สำเร็จ จะต้องมีศรัทธาและก็ต้องมีปัญญา" เช่นว่า คนให้ทานนี่ก็นึกว่าจะให้ทานเอาบุญ ๆ ถามว่า บุญนั้นคืออะไร "ก็นึกว่าเราให้ทานมาก ๆ แล้วว่าเราได้บุญ"

ความเป็นจริงทานนี้ "ก็เพื่อจะสำรอกความมืดให้เกิดปัญญา" ให้เป็นความสงบ "บุญที่แท้จริงก็คือการปล่อยวางคือความสงบระงับ ทำจิตไม่ให้มีโทษนั่นเอง" ในที่สุดก็เป็นยอดของบุญ เป็นความสงบแล้ว

"ถ้าหากว่าเป็นบุญธรรมดาที่เราทำด้วยความโง่" ทำบุญเพื่อจะเอาบุญ "เมื่อเหตุเกิดขึ้นมาก็ระงับไม่ได้ มีศรัทธาอยู่ก็จริงแต่ปัญญาไม่มี" .. "

"สุภัททานุสรณ์"
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภทฺโท)

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"บุญเป็นแก้วสารพัดนึก"

" .. บุญนั้นเป็นแก้วสารพัดนึก "ความทุกข์บางอย่าง ถ้าไม่มีบุญแล้วช่วยไม่ได้จริง ๆ" ส่วนความทุกข์ธรรมดา ทุกข์หนาว ทุกข์ร้อน เป็นต้น ดังนี้ คนจนเขาก็ช่วยตนเองได้

บุญ "บุญนี้ไม่เป็นของที่จะซื้อขายได้หรือขอกันได้ เป็นของประจำใจทุก ๆ คน" ไม่เหมือนสิ่งภายนอก เช่นอยู่กรุงเทพฯ บางคนขอทานทั้งผัวทั้งเมียทั้งลูกขอจนเป็นเศรษฐี "บุญนี้ไม่เป็นเช่นนั้น" .. "

"ธารแห่งธรรม"
หลวงปู่หลุย จนฺทสาโร

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"อยากเกิดเป็นมนุษย์อีก"

คำถาม : หลวงปู่คะ ดิฉันจะต้องปฏิบัติเช่นไรคะ "จึงจะได้เกิดมาในภพภูมิของศาสนาพุทธ เกิดมาในภพภูมิของมนุษย์อีก"

คำตอบ : เมื่อหลาน ๆ เห็นภัยในวัฏฎสงสารอย่างเต็มที่แล้ว "มันก็เป็นผู้มีวาสนาอยู่ในตัว" สามารถทำตนให้พ้นทุกข์ในปัจจุบันชาติได้โดยแท้

เพราะคนเราเมื่อเห็นทุกข์เป็นหลักของหัวใจแล้ว "นั่นก็คือ ศึล สมาธิ ปัญญานั่นเอง" เมื่อเห็นอยู่เนือง ๆ ติดต่ออยู่ไม่ขาดสาย เป็นข้อวัตรของจิตใจที่ชอบด้วย "หนักเข้าก็เบื่อหน่ายคลายความเมาในวัฎฎสงสาร" แบบเย็น ๆ รอบคอบ เรียกว่า "ปัญญาชอบในวิปัสสนา"

บุคคลผู้จะเกิดเป็นมนุษย์อีกติดกันในชาติต่อไป "เป็นผู้ถึงไตรสรณคมน์เท่านั้นก็พอแล้ว" เพราะโหรเอกพระบรมศาสดาองค์ท่านทายไว้ว่า "บุคคลผู้ถึง พุทธ ธรรม สงฆ์ เป็นสรณะแล้ว มีคติเป็นสอง ไม่มนุษย์ก็เทวดา" มันเป็นของไม่ยากของผู้ทรงศรัทธา .. "

"ตอบปัญหาธรรมะ"
หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

:b8:

ธรรมโฆษ

.
"กรรมชั่วเกิดขึ้นในใจ เศร้าหมองที่ใจ"

" .. ที่ท่านกล่าวว่าทำชั่วได้ชั่วนั้น "คือว่าไม่ได้หมายเอาภายนอกนะ หมายเอาภายในนี่" เพราะบางคนทำชั่วแล้ว มันไม่ได้ให้ผลภายนอกก็มี แต่ว่าภายในใจแน่นอนแหละ

"ผู้ทำชั่วย่อมเศร้าหมอง ขุ่นมัว เร่าร้อน ไม่เบิกบาน" อันนี้ "เป็นลักษณะแห่งกรรมอันชั่วที่เกิดขึ้นในใจ" เช่นอย่าง บุคคลผู้มีความโลภจัดอยู่ในใจอย่างนี้ ไปเห็นสมบัติผู้ อื่นมาก ๆ เข้า อยากได้ คิดวิตกวิจารณ์ ทำอย่างไรจะได้

"คิดเท่าใด จิตใจเร่าร้อนไปเท่านั้น" เพราะว่าบุญตัวน้อย คิดอย่างไรก็ไม่ได้มากอย่างเขา "ถ้าจะคิดไปเบียดเบียนเขา ก็ยิ่งเป็นทุกข์หลาย กลัวว่าเจ้าหน้าที่เขาจะจับได้ ฟ้องร้อง แล้วติดคุกติดตะราง ก็ยิ่งเดือดร้อนใจ" เป็นอย่างนี้ละ .. "

ธรรมโอวาทหลวงปู่เหรียญ
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

:b8:

กฎการใช้บอร์ด

64533."รวมบทความธรรม" (ธรรมโฆษ)

ผู้ใช้งานขณะนี้