.
"ใช้พลังจิตรักษาโรคภัย"
" .. ขณะที่กำลังนั่งสนทนาธรรมะอยู่ ก็มีโยมชื่อมหาน้อม บอกว่า "ขอนิมนต์ท่าน ไปเยี่ยมคนปวยที่บ้านซึ่งเป็นภรรยา ชื่อแม่ฟื้น ป่วยเป็นโรคใน สมัยอยู่ไฟ" นอนนิ่งอยู่กับที่เป็นเวลา ๓ ปีแล้ว ใช้เงินรักษาจนหมดเนื้อหมดตัว แต่ก็ยังไม่หายและไม่มีทีท่าว่าจะหาย
มหาน้อมกล่าวกราบเรียนท่านพ่อลีต่อไปว่า "ท่านอาจารย์ครับ .. มีพระธุดงค์ องค์หนึ่งเดินทางมาจากภาคเหนือ มาทำน้ำมนต์ให้คนปวย แล้วท่านก็บอกว่า ฉันรักษาไม่หายดอกโยม "จะมีพระองค์หนึ่งมาโปรดโยมเร็ว ๆ นี้ ลักษณะเป็นอย่างนี้ ๆ" คำพูดของพระธุดงค์นั้นท่าให้ผมมีความหวังขึ้นมาบ้าง
แล้วผมก็มาพบท่านอาจารย์นี้แหละ "ที่ลักษณะตรงตามที่พระธุดงค์รูปนั้น ทำนายไว้เปัะ" เขากราบเรียน "ด้วยความดีอกดีใจจนออกนอกหน้า"
พ่านก็ตอบว่า "ฉันจะไปดูให้ แต่อย่ามาหวังอะไรกับฉันมากนักนะ"
.. เมื่อท่านพ่อลีไปถึงบ้านนั้น "เพียงเดินผ่านเข้าไปในธรณีประตูเท่านั้นแหละ" สิ่งมหัศจรรย์เกิดชิ้นต่อหน้าคนทั้งหลายที่ติดตามมา
คนป่วยที่นอนแอ้งแม้งเหมือนตายทั้งเป็นมา ๓ ปี "สามารถยกมือขึ้นไหว้ผงับ ๆ ขยับตัวได้เล็กน้อย"
ท่านพ่อลีได้นั่งสมาธิสักครู่หนึ่ง "หญิงที่ป่วยปางตาย พูดได้ทันที ๒-๓ คำ" แล้วไหวตัวยกมือไหว้ "จนกระทั่งลุกขึ้นนั่งหมอบอยู่กับหมอนได้" เป็นที่แปลกประหลาดแก่สายตาของใครต่อใครที่เข้ามามุงดู "มาดูเรื่องจริงที่ยิ่งกว่านิยาย พลิกฟื้นชีวิตคนที่นอนเหมือนตายมา ๓ ปี ลุกขึ้นมานั่งหมอบต่อหน้าต่อตา"
ท่านพ่อลี ทำสิ่งที่อัศจรรย์อะไรเช่นนั้น "นี่ชีวิตจริงมิใช่ละครพอที่จะแกล้งปวย แกล้งตายกันได้" และแล้วท่านพ่อลีก็กล่าวด้วยถ้อยคำอันอ่อนโยนละมุนละไมเต็มไปด้วยเมตตาว่า ..
"ให้หายนะโยม หมดกรรมหมดเวรแล้ว อาตมาขอให้พร"
เธอพยักหน้ารับ "พร้อมกับกัดฟันกลั้นใจพยายามยกมือที่สั่นไหวขึ้นไหว้" มีอาการเหนื่อยหอบเล็กน้อย แล้วค่อยตะกายเคลื่อนไหวร่างอันโรยแรง หยิบไม้ขีดจุด บุหรี่แล้วยื่นให้สามีถวายท่านพ่อลี
"เมื่อท่านพ่อลีรับ" แกแสดงอาการกระปรี้กระเปร่าตามสภาพ แววตามีความหวัง เหมือนปลาใกล้ตาย เพราะน้ำเหือดแห้ง "แต่อีกไม่นานฝนฟ้าก็พรำโปรยปรายลงมาไม่ขาดสาย ปลานั้นจะลิงโลดและดีใจสักปานใด"
คนทั้งหลายทั้งที่เป็นญาติและมิใช่ญาติที่เห็นเช่นนั้น "บางคนนั้าตาไหลพรากอาบแก้ม บางคนยกมืออัญชลีที่หน้าอก" มองท่านพ่อลีเหมือนเทวดาสามารถบันดาลสุข ขจัดทุกข์ให้คนยากไร่ได้ราวปาฏิหาริย์
..เสียงซุบซิบตามประสาชาวบ้าน "มันเป็นไปได้อย่างไร? ท่าคนใกล้ตายฟืนได้"
..พอวันรุ่งขึ้นแกสามารถกินข้าว ล้างถ้วยชาม ลุกขึ้นคลานไปได้เอง
..เดือนต่อมาลุกขึ้นเดินได้ (..อีก ๓ ปีต่อมาแม่ฟื้นคนนั้นได้หายขาดเป็นปกติดังเดิม และติดตามมาปฏิบัติธรรมกับท่านพ่อลีที่วัดบรมนิวาส กรุงเทพฯ)
"หนังสือ พระอริยเจ้าผู้มีพลังจิตแก่กล้า"
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
(ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)
| ไฟล์แนป: |
|
IMG_7258.JPG [ 80.94 KiB | เปิดดู 1642 ครั้ง ] |