.
"หลงสมมุติ"
" .. พระพุทธเจ้าท่านสอนไว้ว่า "ให้มันรู้จักทุกข์" ให้มันรู้จักพิจารณาแต่ทุกข์ พิจารณาให้มันเห็นชัด มันอยู่ที่ใจแล้ว "มันจึงจะค้นหาเหตุ ทุกข์เป็นผล" แล้วความทะเยอทะยานนั้นเป็นต้นเหตุให้เกิดทุกข์
ค้นไปให้เห็นเหตุเกิดทุกข์ จะปล่อยวางความทะเยอทะยาน ความหลง "อันสมุทัยนั่นแหละเป็นเหตุให้เกิดทุกข์" สมุทัยสมมุติ "สมมุติว่าผู้หญิง ผู้ชาย" ว่าคน ว่าสัตว์ "นั่นไปหลงสมมุติ"
พอใจเพราะความหลง "สมุทัยก็มาจากความหลง" พอมันขี้หลงเข้า หลงอยากเป็นอยากมี หลงสิ่งที่ไม่ชอบ "รู้เหตุอันนี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์" เป็นเหตุให้ท่องเที่ยวในสังสารวัฏจักรไม่มีที่สิ้นสุด "ให้ปล่อยวางอันนี้" .. "
"อนาลโยวาท"
หลวงปู่ขาว อนาลโย
| ไฟล์แนป: |
|
IMG_0225.JPG [ 103.52 KiB | เปิดดู 827 ครั้ง ] |