.
"จับปุ๊บทุกข์ปั๊บ"
" .. พระสังฆราชองค์หนี่ง ได้เป็นสังฆราชแล้วไปเที่ยวเมืองจีน พอดีไปถึงเมืองจีน คนจีนก็เอาของอะไรมาฝาก เป็นถ้วยชาสวยๆ มาฝากให้ สมเด็จพระสังฆราชไม่เคยเห็นไม่เคยได้ แหม เรามาต่างประเทศนี่ "ชาวจีนเลื่อมใสถวายถ้วยชาเลย พอถ้วยชาถึงมือก็ทุกข์เลย" วางตรงไหนหนอ จะเก็บตรงไหน กลัวมันจะแตก
เราได้ถ้วยชานี้ เราจะเอาไปอวดโยมบ้านเราที่เมืองไทยว่าเราได้ถ้วยชามาจากเมืองจีน "พอเขาถวายถ้วยชา จับปุ๊บทุกข์แล้ว" แหมจะเก็บตรงไหนหนอ จะวางตรงไหน กลัวมันจะแตก พอใส่กระเป๋าก็ต้องเตือนเขาอยู่เรื่อย ระวังของแตกนะ ระวังทุกข์ทั้งนั้นเลย
"แต่ก่อนยังไม่ทุกข์ มันทุกข์ตอนได้ถ้วยชา" มันหนักตอนนี้ เอาถ้วยชาขึ้นเครื่องบินมาถึงเมืองไทย เณรไปใกล้ก็ให้ระวัง ระวังนะ เณรระวังของแตก ระวังของแตก ระวังโยม อย่า เป็นทุกข์ตลอดเวลา "เพราะได้ถ้วยชาใบนั้นมาเป็นของตัวก็เลยเป็นทุกข์"
แต่ก่อนไม่มีถ้วยชาไม่ทุกข์เลย "ทุกข์มันมากับถ้วยชานั่น" ไปยึดมั่นถือมั่นมันจึงเป็นทุกข์ "พออีกวันสามเณรไปจับถ้วยดู หลุดมือแตก" เออ ! "หมดทุกข์ไปเสียทีหนึ่ง มันทุกข์มานี่หลายปีแล้ว" .. "
หนังสือ "อุปลมณี"
พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)
วัดหนองป่าพง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี
หัวข้อ อย่าประมาทว่าแก่แล้ว หน้า ๓๙๑
รวมคำสอน “หลวงพ่อชา สุภัทโท” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38519
ประมวลภาพ “หลวงพ่อชา สุภัทโท” วัดหนองป่าพง http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=38&t=20430