.
"อุเบกขา ต้องประกอบด้วยปัญญา"
" .. "คนที่จะวางเฉยได้ ต้องมีปัญญา ประกอบด้วยปัญญา" พิจารณาถึงบุญกรรมบาปเวร บุญวาสนาบารมีของมนุษย์สัตว์ทั่วไปว่า "มนุษย์สัตว์ทั้งหลายเกิดมามีกรรมเป็นของของตน ตนนั่นแหละเป็นผู้ได้รับผลของกรรม คนอื่นจะรับแทนไม่ได้"
คนอื่นเป็นแต่ผู้ช่วยเมตตาแนะนำและตักเตือนให้เขาเว้นจากความชั่ว "เมื่อเขาไม่ได้ทำกรรมชั่ว เขาก็ไม่เดือดร้อน" เมื่อเขาไม่ทำกรรมชั่วและไม่เดือดร้อนแล้ว "ใจของเขาก็สบาย เป็นอุเบกขา เป็นความดีของเขาที่ทำตามคำสอนของเรา"
คราวนี้เมื่อเราสอนเขาแล้ว "เขาไม่ทำตามคำสอนของเรา จนกระทั่งเขาทำความผิด ได้รับโทษนานาประการ" เราก็พิจารณาเช่นนั้นเหมือนกันว่า "น้ำขี้โคลนมองไม่เห็นตัวปลาฉันใด คนที่ทำกรรมกิเลสมากไม่มีปัญญา" ใครจะตักเตือนชี้เหตุผลให้ฟังสักเท่าใดๆ ก็ย่อมรู้ตามไม่ได้ "เอาแต่ใจของตัวถ่ายเดียว เมื่อพิจารณาอย่างนี้แล้วใจก็วางเฉยได้" .. "
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
