"ไม่ใช่โสดาบัน ยังตกนรกได้"
" .. "คนที่ยังไม่เป็นโสดาบัน" คือผู้แรกถึงกระแสแห่งพระธรรมแล้ว "มันยังตกนรกได้" ชอบแต่จะทำความผิดในใจ อยู่เรื่อย ๆ "บางทีก็ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่ามันผิด แต่ก็อดทำไม่ได้" ในที่สุดก็ทำเพราะใจมันอยากทำ ซึ่งมันกลัวอยู่อย่างเดียว ก็คือกลัวคนจะเห็น จะทำความผิดก็กลัวคนจะเห็น ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ
พอคิดว่าคนไม่เห็นแล้วก็ทำ "อันนี้คือมันดูถูกตัวเอง มันดูถูกตัวเองว่าไม่ใช่คน" ไปดูแต่คนอื่นข้างนอกว่าเป็นคน แต่ตัวเองก็เป็นคน ก็ยังคิดว่าไม่ใช่คน แล้วคน ๆ นั้นก็เลยทำความชั่วได้ "แต่ถ้าเรามีดวามละอายต่อบาป เมื่อความผิดจะเกิดขึ้นก็รู้ชัด แล้วเลิกถอนเสีย" อย่างนี้ ท่านจึงเรียกว่า "เป็นผู้ใหญ่ เป็นคนมีใจสูง" .. "
"พระธรรมเทศนา"
หลวงปู่ชา สุภทฺโท
