"ท่านรู้จักสุขทุกข์ตามที่เป็นจริง"
" .. ความเป็นจริง "สุขเวทนา ทุกขเวทนากับจิตของเรานั้น มันเป็นคนละอย่างกัน" อย่างเดี๋ยวนี้เรานั่งอยู่นี่ มันก็สบายนะ แต่ถ้ามีไม้สักท่อนหนึ่งที่เราอยากได้ เราไปแบกมัน มันก็หนักนะ
"ท่อนไม้นี้มันก็คือเวทนานี้แหละ ตัวความอยากได้ท่อนไม้ คือตัวจิตของเราที่เข้าไปแบกท่อนไม้" มันก็หนักใช่ไหม มันหนัก "ถ้าคนมีปัญญาแม้หนักเขาก็ไม่ทุกข์" รู้จักปล่อยมัน
"เมื่อมันหนักเต็มที่เขาก็ปล่อยมัน" ถ้าท่อนไม้นั้นมันมีประโยชน์ จะเอาไปใช้ประโยชน์ ก็ให้รู้ทันมัน หากรู้อย่างนั้นมันก็ค่อยยังชั่ว ไม้มันจะได้ไม่ทับตายอย่างนี้ จิตนี้ก็เหมือนกันฉันนั้น
"อาการของจิต คือสุขเวทนาและทุกขเวทนาสารพัดอย่างนั้น มันเป็นอารมณ์ มันเป็นส่วนโลก" ถ้าจิตรู้แล้ว งานที่เป็นสุขท่านก็ทำได้ งานที่เป็นทุกข์ท่านก็ทำได้ เพราะอะไร "ก็เพราะท่านรู้จักสุขรู้จักทุกข์ตามที่เป็นจริง" .. "
"๘๔ พระธรรมเทศนา"
หลวงปู่ชา สุภทฺโท
