"ความไม่พอ คือความโลภ"
" .. ความโลภนั้น ไม่หมายถึงโลภอยากได้ทรัพย์สินเงินทองเท่านั้น "ความโลภยศ โลภสรรเสริญ โลภอยากได้หน้าได้ตา อยากได้บริวารผู้แวดล้อม เรียกว่าเป็นความโลภทั้งสิ้น" เป็นกิเลสเครื่องเศร้าหมองทั้งสิ้น ควรมีสติพิจารณาดูให้เห็นว่า มีอยู่ในใจตนมากน้อยเพียงไร
"กิเลสคือความโลภนี้มีอยู่มากความไม่พอก็มีมาก" ก่อให้เกิดความร้อนความวุ่น ความทะเยอทะยานไม่รู้จบสิ้น แม้จะมั่งมีมหาศาลก็ยังรู้สึกเหมือนเป็นคนขาดแคลน
"แม้จะเป็นใหญ่เป็นโต ก็ยังเหมือนเป็นคนเล็กคนน้อยที่ยังต้องการผู้เสริมส่งบารมี" เมื่อมีความรู้สึกไม่พอเช่นนี้อยู่ตราบใด จักหาความสุขไม่ได้อยู่ตราบนั้น หาเหตุผลไม่ได้อยู่ตราบนั้น "จะกล่าวว่าเป็นผู้ขาดปัญญาทั้ง ๆ ที่ไม่ควรขาดก็น่าจะได้" .. "
"แสงส่องใจ ๕ ธันวาคม ๒๕๒๕"
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร
