"สัมมาปฏิปทา"
" .. "ปฏิปทา" ถ้าถือว่าไม่สำคัญก็ไม่สำเร็จ "สัมมาปฏิปทานี่สำคัญมากจริง ๆ" คือ เราทำเรื่อย ๆ อย่าไปว่ามันได้อารมณ์ดีอารมณ์ไม่ดี "ดีก็ช่างไม่ดีก็ช่าง ช่างมัน" พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้สนใจใครหรอก ท่านผ่านมาหมดของดีไม่ดี ของชอบไม่ชอบเหล่านี้ นั่นแหละจึงเป็นการปฏิบัติ
"การปฏิบัติที่จะเอาแต่ของชอบ ของไม่ชอบไม่เอา อย่างนี้ไม่เป็นการปฏิบัติ มันเป็นวิบัติ" ไปที่ไหนก็ไม่สบาย อยู่ที่ไหนก็ไม่สบาย เป็นทุกข์อยู่ตลอดกาลตลอดเวลา "กระทำเพียรอย่างนี้ก็เหมือนกันกับพราหมณ์บูชายัญ" ทำไมบูชายัญ "ก็เพราะเขาต้องการสิ่งที่เขาปรารถนา"
เรากระทำเพียรก็เหมือนกัน "ทำไมเราจึงทำความเพียรล่ะ ทำเพื่อมีภพมีชาติ ต้องการตามใจตามปรารถนาจึงเอา ไม่ได้ตามปรารถนาก็ไม่เอา" เหมือนกับพราหมณ์บูชายัญ เขาต้องการเขาจึงบูชายัญ
"พระพุทธเจ้าท่านไม่ว่าอย่างนั้น การกระทำเพียรก็เพื่อละ เพื่อปล่อย เพื่อเลิกเพื่อถอน ไม่ต้องการภพชาติ ไม่ต้องการเอานั่นเอานี่" กว่าที่ท่านจะมาถูกทาง ท่านก็ปฏิบัติมาไม่รู้กี่อย่างต่อกี่อย่าง .. "
"๘๔ พระธรรมเทศนา"
หลวงปู่ชา สุภัทโท
