"เหมือนเรืออยู่กลางทะเล"
" .. "บุคคลผู้ไม่มีสมาธิจิต ไม่ทำจิตให้สงบแล้ว" อะไรกระทบกระทั่งมัน มันก็ไม่รู้สึกตัว ท่านว่า "จิตมากระทบเข้ามีแต่ว่าเจ็บอย่างเดียวเท่านั้น" แทนที่จะวินิจวิฉัยว่า "มันเจ็บเพราะอะไร ๆ มันถึงเจ็บอย่างนี้ มันคิดไม่ได้เลย" เมื่อมันเจ็บหนัก ๆ เข้า มีแต่ร้องครวญครางไป ดิ้นรนกระสับกระส่ายไปเนั้นเอง
อันนี้ท่านจึงเรียกว่า "คนเราอันดวงจิตนี้มันตกไปตามกระแสของกิเลสตัณหา" เหมือนกับบุคคลที่เดินทางโดยเรือกระแสของกิเลสตัณหา "เหมือนกับบุคคลที่เดินทางโดยเรือเดินมหาสมุทรลงสู่ทะเล" คลื่นซัดไปท้องมหาสมุทรทะเลนั้นนะ สุดแล้วแต่คลื่นมันจะซัดไปไหนก็ตามมัน .. "
หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
| ไฟล์แนป: |
|
IMG_3796.JPG [ 98.29 KiB | เปิดดู 850 ครั้ง ] |