"โลกนี้มีแต่ทุกข์"
" .. "โลกนี้มีแต่เรื่องทุกข์" ความสบายในโลกนี้ไม่มี จงพาก้นตั้งจิตให้มั่นไม่หวั่นไหว ก็จะเห็นแจ้งว่าโลกนี้เป็นทุกข์จริง "โดยเฉพาะโลกในกายกับจิตของเรานั้นเอง มันทุกข์จริง" กายมันทุกข์เพราะความเจ็บไข้ ได้ปวย ไม่สบายต่าง ๆ นานา ทั้งที่ล่วงมาแล้วก็นับครั้งไม่ถ้วน ทั้งที่เป็นอยู่ในเวลานี้เดี๋ยวนี้
มันทุกข์ในการบริโภคอาหาร ทุกข์ในการแสวง หาอาหาร ทุกข์ในการแสวงหาที่อยู่อาศัย ทุกข์กับเครื่องนุ่งเครื่องห่ม ทุกข์ ในการแสวงหายาแก้โรค รูปร่างกายนี้เป็นสิ่งลำบากเต็มทน ผู้ใดทนได้ ก็ทนอยู่ไป ผู้ทนไม่ได้ก็ตายไป นี้แหละทุกข์กาย
ทุกข์จิตใจนั้นไม่มีเวลาว่าง "ทุกข์เพราะตัณหา ความอยากได้ไม่มีเพียงพอ" ที่พอในจิตนี้ ไม่มีเสียแล้ว ถ้าใครปล่อยจิตให้ไปตามตัณหา ไม่ภาวนา ยิ่งอยู่ยิ่งทุกข์ "ถ้าหากผู้ใดมารู้ว่าจะละตัณหาได้ด้วยการภาวนา ก็ให้รีบตั้งใจแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ไม่ประมาทในการรักษาจิต เพ่งพินิจอยู่แต่ในกายกับจิตเท่านั้น" จนกระทั่งรู้แจ้งเห็นจริงด้วยปัญญาอันชอบ ถึงจะพ้นจากทุกข์ ได้ทุก ๆ คนแล .. "
"ธรรมเมตตา ฉบับที่ ๑๐" ๒๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๐๖
หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร
