"ผู้มีสติแล้ว จิตจะวางเฉยได้"
" .. "ผู้มีสติแล้ว จิตจะวางเฉยได้" อย่างว่าความเกลียดความกลัว ความหวาดสะดุ้งขนพองสยองเกล้าอันใดอันหนึ่งเกิดขึ้น "ถ้ามีสติความระลึกอยู่ไม่หลงใหลออกไปก็ไม่โกรธ ไม่ไปพยาบาทอาฆาตจองเวรใคร"
"ในจิตใจ ที่มีสติปัฏฐานอยู่นั้นไม่ไปรักใคร ไม่ไปชังใคร ไม่ไปดุด่าว่าร้ายให้แก่ใคร" ไม่ไปทำร้ายให้แก่บุคคลผู้ใด ไม่อิจฉาตาร้อนใคร "เรียกว่า มีสติภาวนาเรื่องของตัวเองอยู่"
"คนอื่นผู้อื่นนั้นให้ยกไว้เป็นเรื่องของเขา" เขาเกิดมาเองไม่ใช่เราทำให้เกิด เขาแก่ไปเองไม่ใช่เราทำให้แก่ เขาเจ็บไข้ได้ป่วยไปเองไม่ใช่เราทำให้เจ็บไข้ได้ป่วย เขาตายไปเอง
เราก็เหมือนกัน "เราเกิดมาเองแก่ไปเอง เจ็บไปเอง ตายไปเอง ทำไมจึงมาอิจฉาพยาบาทแก่มนุษย์และสัตว์ทั้งหลาย อิจฉาพยาบาทแล้วดีอย่างไร" เกิดประโยชน์อะไร .. "
หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร
https://sites.google.com/site/smartdham ... han_lp_sim
