"บ้านของเรา"
" .. สร้างนั้นมันสร้างบ้านข้างนอก ใคร ๆ ก็สร้างกันได้ทั้งนั้น แต่ว่าพระพุทธองค์ท่านเรียกว่า "บ้านข้างนอก ไม่ใช่บ้านที่แท้จริง มันเป็นบ้านโดยสมมุติ"
บ้านอยู่ในโลก มันก็เป็นไปตามโลก "บางคนก็ลืมนะ ได้บ้านใหญ่โต สนุกสุขสำราญ ลืมบ้านจริง ๆ ของเขา" บ้านที่แท้จริงของเราอยู่ที่ไหน "บ้านที่แท้จริงของเราคือที่ว่า มีความรู้สึกที่มันสงบ" คือ "ความสงบนั่นแหละ เป็นบ้านจริง ๆ ของเรา"
บ้านที่เราอยู่นี้หรือบ้านที่ไหนก็ตามทีเถอะ "บ้านก็สวยหรอก แต่อยู่กันไม่ค่อยสงบ" เดี๋ยวก็เพราะอันโน้น เดี๋ยวก็เพราะอันนี้ เดี๋ยวก็ห่วงอันนั้น เดี๋ยวก็ห่วงอันนี้อยู่อย่างนี้แหละ "เรียกว่า ไม่ใช่บ้านเรา" ไม่ใช่บ้านข้างใน มันเป็นบ้านข้างนอก
อีกประเดี๋ยว วันใดวันหนึ่งเราก็เลิกมันเท่านั้นแหละ "บ้านนี้เราอยู่ไม่ได้หรอก มันเป็นบ้านของโลก" ไม่ใช่บ้านของเรา .. "
"๘๔ พระธรรมเทศนา"
หลวงปู่ชา สุภัทโท
