"เห็นธรรม"
" .. เห็นอย่างไรเรียกว่า "เห็นธรรม" เห็นภายนอกด้วยตาว่า "ตัวเราเป็นก้อนทุกข์ ทั้งเห็นภายในคือ เห็นชัดด้วยใจด้วย" เห็นเป็นธรรมทั้งหมด
เราต้องพิจารณาให้ถึงสภาวะตามเป็นจริงของสังขาร ให้เห็นชัดอย่างนั้นว่า "มันเป็นเพียงสักแต่ว่าธาตุ เกิดขึ้นมาแล้วก็ดับไป มันไม่ใช่ตัวตนของเรา"
เรามัวเมามันก็หลงนะซิ "หลงสมมติว่า เป็นตัวเป็นตน" จิตธรรมชาติเป็นของผ่องใส อาคันตุกะกิเลสมันพาให้เศร้าหมอง "ที่มาหัดทำสมาธิภาวนานี่ ก็เพื่อขัดเกลาให้กิเลสหมดสิ้นไป เพื่อให้มันใสสะอาดคืนตามสภาพเดิม"
ให้เห็นจิตเห็นใจของตน "จิตเป็นอย่างไร ใจเป็นอย่างไร" ความรู้เรื่องของจิตของใจนี่แหละ เรียกว่า "วิชชา เกิดขึ้นแล้ว เป็นปัญญาเกิดขึ้นแล้ว" .. "
"เทสโกวาท"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
