"บ้านที่แท้จริง"
" .. "บ้านที่แท้จริงของเราอยู่ที่ไหน" บ้านที่แท้จริงของเราคือที่ว่า "มีความรู้สึกที่มันสงบ" คือ "ความสงบนั่นแหละ เป็นบ้านจริง ๆ ของเรา"
บ้านที่เราอยู่นี้หรือบ้านที่ไหนก็ตามทีเถอะ "บ้านก็สวยหรอก แต่อยู่กันไม่ค่อยสงบ" เดี๋ยวก็เพราะอันโน้น เดี๋ยวก็เพราะอันนี้ เดี๋ยวก็ห่วงอันนั้น เดี๋ยวก็ห่วงอันนี้อยู่อย่างนี้แหละ เรียกว่า "ไม่ใช่บ้านเรา ไม่ใช่บ้านข้างใน มันเป็นบ้านข้างนอก" อีกประเดี๋ยว วันใดวันหนึ่งเราก็เลิกมันเท่านั้นแหละ "บ้านนี้เราอยู่ไม่ได้หรอก มันเป็นบ้านของโลก" ไม่ใช่บ้านของเรา
"สกนธ์ร่างกายของเรานี้ ก็ยังเห็นว่าเป็นตัวเป็นตน เป็นเราเป็นเขาอีก" อันนี้ก็เป็นบ้านหลังหนึ่งซึ่งติดอยู่กับตัวของเรา "ที่เราเข้าใจว่าตัวเราหรือของเรานี้ อันนี้ก็ไม่ใช่อีก อันนี้ก็เป็นบ้านของโลก" ไม่ใช่บ้านของเราอย่างแท้จริง
แต่คนก็ชอบแต่จะสร้างบ้านข้างนอก ไม่ชอบสร้างบ้านข้างใน "บ้านที่มันสำหรับอยู่จริง ๆ ที่มันสงบจริง ๆ ไม่ค่อยจะสร้างกัน" ไปสร้างแต่ข้างนอก ก็เพราะมันเป็นอย่างนี้แหละ .. "
"บ้านที่แท้จริง"
หลวงปู่ชา สุภัทโท
