"ภาวนา เพื่อให้รู้ใจตน"
" .. ภาวนา คือหมายถึง "หัดทำความสงบ อบรมใจให้อยู่ในอารมณ์อันเดียว" เพราะคนเราเกิดขึ้นมามีใจกันอยู่ทุกคน "แต่ว่าไม่รู้จักใจของตนเพราะใจไม่สงบ" นี่คือความมุ่งหมายของการภาวนา
พระพุทธเจ้าท่านสอนให้เราภาวนา "ก็คือให้รู้จักการพักใจ รวมใจให้รู้จักสงบ" เราทุกคนคงรู้สึกตัวดีว่า ใจของตนยังไม่ทันสงบเลย "ถ้าหากผู้ที่ไม่ได้ภาวนาหรือทำใจไม่สงบก็ไม่เห็นใจของตนแน่นอน" ใจมีลักษณะอาการอย่างไร
ใจของเราถ้าหากไม่มีการสงบเสียเลย "คือไม่มีการพัก ก็จะไม่มีพลังในการที่จะต่อสู้อารมณ์ต่าง ๆ ได้" นี่คือความมุ่งหมายของการหัดภาวนาหรือทำสมาธิ .. "
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
