"มหาปัญญา ปัญญาที่ทันเหตุการณ์"
" .. เมื่อปัญญาเกิด อะไรปุ๊บมันเกิดขึ้นมา มันแก้ปัญหาของมันได้แล้ว "มันมีปัญหาก็ต้องมีเฉลย" อารมณ์อะไรที่มันเกิดขึ้นมาปุ๊บ เป็นต้น มันเป็นปัญหามา "เมื่อเห็นปัญหาก็เห็นเฉลยพร้อม มันก็หมดปัญหาแล้ว" อันนี้ความรู้มันสำคัญ
"อะไรที่ปัญหามันเกิด แต่เฉลยไม่เกิดก็แย่เหมือนกันนะ" ยังไม่ทันมัน ฉะนั้นไม่ต้องคิดอะไรมาก "เมื่อมีปัญหาขึ้นมาปุ๊บ .. เฉลยพร้อม เป็นปัจจุบันอย่างนี้ .. นี่เป็นปัญญาที่สำคัญที่สุด"
อะไรที่เราไม่ได้นึก .. ไม่ได้คิดอะไรหมด "แต่ปัญหามันเกิดขึ้นมาปุ๊บ .. มันมีตัวเฉลยพร้อม ไม่ต้องไปคว้าเอาตรงนั้น ไม่ต้องไปคว้าเอาตรงนี้ เอาตรงนั้นก็พอแล้ว" คือ "ปัญหานั่นแหละมันบอกให้เฉลยเกิดขึ้นมา" มันเป็นเสียอย่างนั้น "ตรงนั้นมันหมดกันที่ตรงนั้นแหละ ไม่หมดกันที่ตรงไหนหรอก" ปัญญาตรงนี้เป็นปัญญาที่ทันเหตุการณ์ .. สำคัญนะ
"เป็นปัญญาที่ทันเหตุการณ์ ... สำคัญ ถ้าเรามีเช่นนี้ทุกอย่าง .. ทุกข์ไม่มี .. เมื่อใดเกิดปัญหาขึ้นมา มีเฉลยปั๊บ ๆ ทุกข์นั้นเกิดขึ้นไม่ได้แล้ว" มันวางทั้งนั้น "มันทำลายอุปาทานทั้งนั้นแหละ"
ถ้าเราแก้ปัญหามันที่เกิดขึ้นมา แหม ... ต้องไปกับมันตั้งสองวัน ... สามวัน มันห่างเกินไป มันไม่ทันช่วงของมันแล้ว เกิดเดี๋ยวนั้น ... เอาเดี๋ยวนั้น "เห็นปัญหาเกิด ... มีเฉลยพร้อม ๆ มันทุกขณะ เกิดดับ กลับพร้อมกันเลย" .. อย่างนี้ก็น่าดูเหมือนกันนะ .."
หลวงปู่ชา สุภัทโท
http://www.ubu.ac.th/wat/ebooks/chahtha ... onLoak.php
