"หลงโลก หลงอารมณ์"
" .. ดังนั้นการฟังธรรมะเพื่อจะอบรมใจเราให้เกิดปัญญา เพื่อให้ไปแก้ปัญหาของโลก ปัญหาของโลกอยู่ไหน "โลก คืออารมณ์" ที่มีอยู่รอบ ๆ ตา หู จมูก ลิ้น กายเป็นต้น จัดได้ว่าเป็นอารมณ์ ดีชั่วทั้งหลายทั้งปวงเป็นอารมณ์ อารมณ์ทั้งหลายทั้งปวง "ถ้าเราหลงอารมณ์ ก็คือเราหลงโลก หลงโลก ก็คือหลงอารมณ์"
คำว่า ดูโลกไม่ใช่ว่านั่งเครื่องบินไปรอบโลก "โลกนั้นคืออารมณ์ อารมณ์ที่ชอบใจไม่ชอบใจ มีสุขมีทุกข์" ทั้งหมดท่านเรียกว่า "อารมณ์" ซึ่งมันเกิดขึ้นกับใจเราก็มี นั่งอยู่เฉย ๆ ก็เกิดขึ้นทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ เรามีอยู่รอบสิ่งทั้งหลายเท่านี้แหละ เมื่อเราได้สัมผัสกับอารมณ์ทั้งหลายแล้ว "ใจเรามันจะหลงอารมณ์ถ้ามันหลงอารมณ์มันก็แก้ปัญหาของโลกไม่ได้"
เมื่อแก้ปัญหาของโลกไม่ได้ "ใจเราก็เศร้าหมอง ก็ไม่ผ่องใสติดอยู่ในโลก" เมื่อแก้ปัญหาไม่ได้ ถ้ามันติดปัญหาข้องปัญหาขึ้นมาจริง ๆ แล้ว บางทีก็ร้องไห้น้ำตาไหล เคยร้องไห้ไหม? แก้ปัญหาลูกไม่ตก แก้ปัญหาเมียไม่ตก แก้ปัญหาวัตถุข้าวของเงินทองไม่ตก แก้ปัญหาความเจ็บไข้ไม่ตก มีแต่น้ำตาไหลออกมาเท่านั้นแหละ คนโง่คนไม่มีปัญญา
คนแก้ปัญหาของโลกไม่ได้ก็ร้องไห้ "ถ้าไม่ร้องไห้ก็หนี หนีไปยิงตัวตาย หนีไปกินยาตาย หนีไปโดดน้ำตาย" มันก็หนีไปอย่างนั้นแหละ เพราะคนโง่คนชั่วหนีไปทั่วนั่นแหละ เหมือนกับไฟมันไหม้ป่า สัตว์ต่าง ๆ ก็หนีไปตามสัญชาติญาณของมันเพราะกลัวตายมันดับไฟไม่ได้
มนุษย์เรานี้เหมือนกันฉันนั้น "มันติดในอารมณ์ แก้อารมณ์ของโลกไม่ได้" เดี๋ยวก็ทะเลาะกัน เดี๋ยวก็วุ่นวายกันเดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวก็ร้องไห้วุ่นวาย เป็นอยู่อย่างนี้เอง สภาพของโลกเป็นอยู่อย่างนี้ .. "
หลวงปู่ชา สุภัทโท
http://www.ubu.ac.th/wat/ebooks/chahtha ... _Moods.php
