"จิตไม่ยึดมั่น เรียกว่าจิตหลุดพ้น"
" .. นรกมันก็อยู่นี่ พระนิพพานก็อยู่นี่ อย่าไปค้นที่อื่น อย่าไปพิจารณาที่อื่น "ให้ค้นที่สกนธ์กายของตน ให้มันเห็นเป็นอสุภะอสุภัง ให้เห็นเป็นของปฏิกูล ให้เกิดนิพพิทาความเบื่อหน่ายมันนั่นแหละ"
แต่กี้มันเห็นว่าเป็นของสวยของงามของดี "ดวงจิตนั่นเมื่อมีสติควบคุม มีสัมปชัญญะ ค้นหาเหตุผล ใคร่ครวญอยู่" มันเลยรู้เห็นว่า "อัตตภาพร่างกายนี้เป็นของปฏิกูล ของเน่าเปื่อยผุพัง" แล้วมันจะเกิดนิพพิทาความเบื่อหน่าย "จิตนั่นแหละเบื่อหน่าย"
จิตเบื่อหน่าย "จิตไม่ยึดมั่นแล้ว เรียกว่าจิตหลุดพ้น" ถึงวิมุตติ วิมุตติ คือความหลุดพ้นจากความยึดถือ หลุดพ้นจากอุปาทาน ความยึดมั่นถือมั่น พ้นจากภพจากชาติ ตั้งใจทำเอา .. "
หลวงปู่ขาว อนาลโย
