"ช่วยตัวเองก่อน บุญบารมีจึงจะช่วย"
" .. การปฏิบัติไม่ใช่ของง่าย ๆ ครูบาอาจารย์ทานปฏิบัติมาตั้ง ๓๐ ปี ๔๐–๕๐ ปี ท่านก็ทำอยู่อย่างนั้น "ทำอย่างเดียวนี่แหละ ปฏิบัติกาย วาจาและใจ ก็ในที่เดียวนี่" ทีนี้เรามั่นคงลงไปนี่แหละดีแล้วถูกต้องแล้ว
ใช้คำบริกรรมภาวนาลงไปเถิดมันต้องเป็นไปทีเดียว "นิสัยวาสนาบุญบารมีของเราจะค่อยส่งเสริมให้ค่อยเป็นไป" ถึงบุญบารมีไม่ส่งเสริมมาแต่ชาติก่อนก็ตาม "ในชาตินี้เราตั้งใจปฏิบัติจริงจังแล้ว มันก็ให้เป็นบุญบารมีของเราเอง"
"ไม่ต้องให้บุญบารมีมาช่วย ช่วยตัวเองเสียก่อนบุญบารมีจึงจะช่วย" นิสัยวาสนามันจะเป็นไปเอง บุญบารมีวาสนาอันนั้นมันจะเป็นเองไม่ได้ ถึงบุญบารมีมีก็เถิด ถ้าตัวเราไม่ทำต่อก็แค่นั้นล่ะ มันก็ไม่สามารถเป็นไปได้หรอก จึงว่า เราทำเองเราสร้างเองเดี๋ยวนี้แหละ .. "
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
