พระอาจารย์เฟื่อง โชติโก
วัดธรรมสถิต อ.เมือง จ.ระยอง


โยมคนหนึ่งซึ่งตอนนั้นยังไม่ได้เป็นลูกศิษย์ท่านพ่อ
ฝึกภาวนาเอาเองที่บ้านแล้วเห็นนิมิตเป็นตัวหนังสือ
คล้ายๆ ภาษาบาลีแต่ไม่เชิง จึงจดไว้แล้วเที่ยวหาครูบาอาจารย์
ขอให้ท่านแปลให้ ไปหาอาจารย์องค์หนึ่งท่านก็บอกว่า
ภาษาในนิมิตนั้นเป็นภาษาพระอรหันต์
ต้องเป็นพระอรหันต์จึงจะรู้จักความหมาย
จากนั้นท่านก็แปลให้ แล้วสั่งไว้ว่า ถ้าโยมมีนิมิตอย่างนี้อีก
ให้นำไปถวายท่าน แล้วท่านจะแปลให้อีก
โยมคนนั้นยังไม่แน่ใจจึงมาหาท่านพ่อเฟื่อง
แล้วเล่าพฤติกรรมของอาจารย์องค์นั้นให้ฟัง ท่านพ่อก็บอกว่า

"อะไร..ภาษาของพระอรหันต์
จิตของท่านพ้นจากสมมติแล้ว
ท่านจะมีภาษาอะไรกันที่ไหน"

"คนเราส่วนมาก ของจริงไม่ชอบ ชอบแต่ของปลอม"





คัดลอกจาก
หนังสือยาใจ อนุสรณ์พระครูญาณวิศิษฏ์
หน้า ๗๖


:: รวมคำสอน ประวัติปฏิปทา “ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=47090