.
"อดีต เป็นธรรมเมา"
" .. นึกถึงที่หลวงปู่แหวนท่านสอน "อดีตเป็นธรรมเมา" อย่าเข้าใกล้ มาเริ่มต้นกันใหม่ที่ปัจจุบัน ให้ไกลความสกปรกเศร้าหมองของความเมา หรือของอดีต ตามที่หลวงปู่แหวนท่านสอนเถิด ชีวิตจะพ้นความเมา ที่มีโทษนักหนาแน่นอน
การยุ่งกับความเมา ที่จริงมีโทษไม่หนักเท่าการยุ่งกับอดีต เพราะการยุ่งกับอดีต หรือการทำจำไว้ไม่รู้ลืม ถึงอะไรต่าง ที่เกิดแล้วในอดีต เช่น "คนนั้นว่าเราอย่างนั้น คนนี้ดูถูกเราคนโน้นบังอาจทำสิ่งที่ไม่ควรทำเกี่ยวกับเราหรืออะไรทำนองนี้" ที่ทำให้เกิดความรู้สึกว่า ตนถูกลบหลู่ ตนไม่ได้รับความยกย่อง
"ความคิดผูกพันกับอดีตเช่นนี้มีโทษหนัก" เพราะเป็นความคิดที่เป็นความพยาบาท ผูกใจโกรธไม่ลืม เป็นความคิดที่ทำร้ายตนเอง รุนแรงยิ่งกว่าคนอื่นทำมากมายพ้นจะประมาณได้ เพราะเป็นความคิดที่ทำให้ใจเร่าร้อนรุนแรงด้วยความผูกโกรธ
เรื่องราวเกิดขึ้นและจบสิ้นไปแล้ว แต่ผู้ผูกใจอยู่กับอดีต คือผู้ที่นำการกระทำคำพูดที่จบสิ้นไปแล้วให้กลับเกิดมาทำร้ายจิตใจตนเองไม่รู้จบไม่รู้สิ้น น่าจะนึกถึงคำสอนของ หลวงปู่แหวน สุจิณโณ ท่าน .. "
แสงส่องใจ วิสาขบูชา ๒๕๔๘
สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=12677
| ไฟล์แนป: |
|
120_118-horz.jpg [ 177.15 KiB | เปิดดู 1819 ครั้ง ] |
