พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี


พระพุทธเจ้ากล่าวไว้กับกิเลสกล่าวไว้นั้นเป็นอย่างไร
ใจของเราเป็นใจที่เต็มไปด้วยกิเลสอยู่แล้ว
เพราะฉะนั้นจึงเชื่อได้ง่ายในอุบาย
วิธีการเสี้ยมสอนของกิเลส
มันไม่ว่าจะสัมผัสสัมพันธ์ทางตา
ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย
ครุ่นคิดให้เป็นธรรมารมณ์ทางใจ
เป็นสิ่งที่ชอบเป็นสิ่งที่อ้อยอิ่ง
เป็นสิ่งที่ไม่มีความจืดจางได้เลย
ติดพันกันได้ทั้งวันทั้งคืน
ยืน เดิน นั่ง นอน ไม่มีคำว่าอิ่มพอแล้ว

นี่คือความติดเพราะอำนาจความกระซิบกระซาบ
หรือจะเรียกว่า คำพูดของกิเลสเสี้ยมสอนเราก็ได้
เมื่อเทียบกับคำพูดของพระพุทธเจ้า
ว่าพูดสั่งสอน ผู้สั่งสอนโลก กิเลสสั่งสอนโลก
ธรรมของพระพุทธเจ้าสั่งสอนโลก
มีน้ำหนักต่างกันอย่างไรในความรู้สึกของเรา

ในขณะที่จิตยังมีความหนาแน่น
ด้วยเรื่องของกิเลสภายในจิตใจอยู่แล้ว
อะไรกระดิกออกมาจะต้องเชื่อ
และจะต้องเป็นเรื่องของกิเลสทั้งหมด
และเชื่อดะไปเลย โดยไม่มีความสำนึกเลยว่า
นี้เป็นความผิดหรือความถูก
เพราะเคยชินอย่างนั้นมานานแสนนาน
เนื่องจากไม่มีสิ่งใดที่เข้าแทรกเข้าซ้อนเข้าเป็นคู่แข่ง
เข้าเป็นคู่เทียบเคียงและพระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้
ตามตำรับตำราก็เห็นเป็นเรื่องธรรมดาไปเสีย
คำว่าเรื่องธรรมดานี้ก็เป็นเรื่องของกิเลส
ไม่ใช่เรื่องธรรมดาของธรรมจนทำให้เชื่อยาก

ระหว่างคำพูดของพระพุทธเจ้ากับคำพูดของกิเลส
ระหว่างการอบรมสั่งสอนของพระพุทธเจ้ากับการเสี้ยมสอนของกิเลส
ใจจึงมักไหลลงสู่ทางกิเลสเสมอหรือไหลลงอยู่ตลอดเวลา





รวมคำสอน “หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38517

ประวัติและปฏิปทา “หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=24738