พระอาจารย์ลี ธัมมธโร
วัดอโศการาม
อ.เมือง จ.สมุทรปราการ
ความสุขของโลกนั้นไม่ผิดอะไรกับการนั่งเก้าอี้
ถ้าเก้าอี้มันไม่ไหวนั่นแหละจึงจะมีความสุข
การไหวในทางใจนี้มีอยู่ ๒ อย่าง คือ
ไหวไปตามธรรมชาติอย่างหนึ่ง
ไหวไปโดยวิบากกรรมอย่างหนึ่ง
ใจของเรานี้มันไหววันละกี่ครั้ง
บางทีก็ไหวจากกรรม บางทีก็ไหวจากวิบาก
แต่มันไหวอย่างไหนเราก็ไม่ทราบ
นี่แหละเป็นตัว "อวิชชา"
"ความไม่รู้" นี้จึงเป็นเหตุ
ให้เกิด "สังขาร" คือ ความคิดขึ้น
จิตที่ไหวหรือแปรไปโดยธรรมชาติก็ดี
จิตที่ไหวหรือแปรไปโดยวิบากกรรมก็ดี
ทั้งสองอย่างนี้ถ้าไหวไปด้วยดีด้วยชอบ
ก็เป็นบุญ ถ้าไหวไปในทางชั่วก็เป็นบาป
การไหวนี้จึงมี ๒ อย่าง คือ
ไหวอย่าง "ผู้ดี" กับไหวอย่าง "อนาถา"
ไหวอย่างผู้ดี คือ ไหวไปในทางดีทางชอบ
เป็นบุญเป็นกุศลก็เป็นสุข
ไหวอย่างอนาถา คือ ไหวไปในทางชั่ว
ทางบาป อกุศล ก็เป็นทุกข์
คัดลอกจาก
หนังสือแนวทางปฏิบัติ วิปัสสนา-กัมมัฏฐาน เล่ม ๒
พระอาจารย์ลี ธัมมธโร
มกราคม, ๒๕๕๓. หน้า๒๖
รวมคำสอนพระอาจารย์ลี ธมฺมธโร http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38679
ประวัติและปฏิปทาพระอาจารย์ลี ธมฺมธโรhttp://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=21381
