พวกหนังสือ ซีดี ที่ญาติโยมเอาไปนี้ ขออย่าเอาไปบูชาไว้บนหิ้งนะ ขอให้ปฏิบัติบูชา คือเอาไปอ่าน เอาไปฟัง จะเป็นการบูชาอย่างถูกต้อง ถ้าจะเอาไปตั้งไว้บนหิ้งหรือไว้บนหัวนอนแล้วก็กราบตอนนอนก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร เพราะไม่ใช่เป็นเครื่องรางของขลัง ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นความรู้ ความรู้ที่เราจะต้องน้อมเข้ามาในใจของเราด้วยการอ่าน ด้วยการฟัง ถ้าเราอ่านเราฟังแล้วมันก็จะเข้ามาสู่ในใจของเรา พออยู่ในใจเราแล้วทีนี้จะมีหนังสือซีดีหรือไม่ก็ไม่เป็นปัญหาแล้ว เพราะเรามีความรู้อยู่ในใจของเรา เรามีพระพุทธศาสนาในใจของเราที่ไม่มีใครสามารถทำลายได้ พระพุทธศาสนาภายนอกนี้ เขาทำลายได้ เขาระเบิดพระพุทธรูปได้ เขาทำลายโบสถ์ ทำลายเจดีย์ได้ แต่เขาไม่สามารถทำลายธรรมะคำสอนของพระพุทธเจ้าที่เราเอาเข้าสู่ใจของเรา ดังนั้น ขอให้เราเอาเข้าสู่ใจของเราให้ได้ แล้วต่อไปหนังสือจะขาดหรือแผ่นมันจะเสียก็ไม่เป็นปัญหาอะไร แต่การจะให้มันเข้าได้อย่างถาวร ต้องเข้าด้วยการอ่านและการปฏิบัติ ทั้ง ๒ อย่าง อ่านอย่างเดียวนี้ยังไม่พอเพราะว่ามันลืมได้ อ่านไปสักพักหนึ่ง ถ้าเราไม่อ่านอีกเดี๋ยวก็ลืม แต่ถ้าเราอ่านแล้วเรานำเอาไปปฏิบัติจนเกิดผลขึ้นมา มันจะไม่ลืมไปจนวันตาย จะไม่ลืมไปกี่ภพกี่ชาติก็จะไม่ลืม

อย่างพระโสดาบันนี้ พอท่านมีดวงตาเห็นธรรมเห็นอริยสัจ ๔ แล้วท่านจะไม่มีวันลืม จิตของท่านจึงไม่มีวันเสื่อม จิตของท่านมีแต่เจริญก้าวหน้าต่อไปโดยที่ไม่ต้องมีพระพุทธศาสนาอยู่ภายนอกมาคอยสอน เพราะท่านมีแก่นของศาสนาอยู่ในใจแล้ว คือมีอริยัสจ ๔ แล้ว อริยะสัจ ๔ นี้แหละจะเป็นเครื่องมือ เป็นมรรคที่จะพาให้เราก้าวสู่อริยธรรมขั้นต่างๆ จากขั้นโสดาบันสู่ขั้นสกิทาคามี ขั้นอนาคามี และขั้นอรหันต์ไปตามลำดับ ภพชาติของพระโสดาบันจึงมีไม่เกิน ๗ ชาติเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเกิดใหม่กลับมา จะมีพระพุทธศาสนาหรือไม่ แต่ในใจของท่านมีศาสนาพุทธอยู่ในใจแล้วคืออริยสัจ ๔ ท่านจะไม่มีวันลืม ต่อให้ตายไปกี่ภพกี่ชาติอริยสัจ ๔ ในใจของท่านนี้จะอยู่กับท่านไปตลอด เพราะมันไม่ใช่เป็นความจำมันเป็นความจริง ความจำนี้ลืมได้ แต่ความจริงลืมไม่ได้เพราะมันสัมผัสด้วยใจ เห็นความทุกข์เกิดจากตัณหาความอยากแล้ว เห็นความทุกข์นี้ดับไปด้วยมรรค คือสติ ศีล สมาธิ ปัญญาแล้ว เห็นอย่างนี้แล้วรับรองได้ว่าไม่ต้องอ่านหนังสืออีกต่อไป ไม่ต้องฟังซีดีของใครอีกต่อไปก็ได้ แต่ถ้าฟังมันก็จะทำให้เราก้าวขึ้นไปได้เร็วขึ้น แต่ถ้าไม่มีครูบาอาจารย์ ไม่มีพระพุทธศาสนามาสอนเรา สมมุติเราเป็นโสดาบันในชาตินี้แล้วเราตายไปชาตินี้เรากลับมาเป็นมนุษย์เราก็กลับมาปฏิบัติของเราเองไป โดยที่ไม่มีใครสอน เพราะเรารู้ปัญหาของเราอยู่ที่ตัณหาความอยาก เราจะไม่ทำตามความอยาก เราจะต่อสู้กับความอยากไปเรื่อยๆ เราชนะความอยากได้มากน้อยเราก็จะเจริญก้าวหน้าขึ้นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดความอยากทั้งหลายก็จะหมดไปจากใจ เราก็จะไปถึงพระนิพพานได้ภายในระยะเวลาไม่เกิน ๗ ชาติเป็นอย่างมาก

ดังนั้น ขอให้พวกเราเอาหนังสือซีดีที่เราเอาไปนี้ ไปบูชาด้วยการปฏิบัติบูชา คืออ่าน อ่านแล้วก็นำเอาไปปฏิบัติ ปฏิบัติเพื่อให้เกิดมีดวงตาเห็นธรรม ให้เห็นอริยสัจ ๔ ปรากฏขึ้นมาภายในใจของเราให้ได้ จะเห็นก็ต้องเข้าสู่สมรภูมิรบเท่านั้น เพราะถึงจะเห็นของจริง จะต้องอยู่แบบคนแก่ อยู่แบบคนเจ็บ อยู่แบบคนตายให้ได้ คืออยู่แบบไม่ต้องใช้ร่างกายเป็นที่พึ่งอีกต่อไป ใช้ธรรมะอย่างเดียว ใช้มรรค ใช้ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นที่พึ่งแล้วรับรองได้ว่าจะเห็นธรรมอย่างแน่นอน.


ธรรมะบนเขา วันที่ ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๗
“สมรภูมิชีวิต” : พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
https://www.facebook.com/Suchart.Abhijato

รวมคำสอน “พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=47981

ขออนุโมทนาบุญนะครับ