หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร
วัดถ้ำผาปล่อง ต.บ้านถ้ำ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่



"มรณกรรมฐาน" นี้...ไม่ใช่หลวงปู่เป็นผู้เทศน์
พระพุทธเจ้าเป็นผู้เทศน์ไว้ก่อนแล้ว
คือวันหนึ่ง...เวลาพระพุทธองค์อยู่ในวิหาร
มีพระอานนท์พุทธอุปัฏฐากนั่งอยู่ใกล้ๆ
พระพุทธองค์ท่านตรัสแก่พระอานนท์พุทธอุปัฏฐากว่า

ดูก่อนอานนท์ วันหนึ่งคืนหนึ่ง
อานนท์ได้นึกถึงความตายวันละกี่ครั้ง

พระอานนท์ก็ทูลตอบพระพุทธองค์ว่า
ข้าพระองค์นึกถึงความตายวันละหลายพันครั้ง

พระองค์ก็ย้อนพระอานนท์ว่า
วันหนึ่งคืนหนึ่งยี่สิบสี่ชั่วโมงนั้น
นึกถึงความตายวันละหลายพันครั้งนั้นยังประมาทอยู่
ต่อไปให้อานนท์พร้อมด้วยพุทธบริษัททั้งสี่
ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา
ให้พากันนึกถึงความตายที่จะมาถึงตนทุกคน
ให้ได้ทุกลมหายใจเข้า ให้ได้ทุกลมหายใจออก
จึงจัดว่า ไม่ประมาท
ถ้ายังนับได้อยู่เรียกว่า ยังประมาทอยู่

ตรงนี้แหละที่เรามักจะคิดในใจว่า
ทำไมหนอ...เราฟังเทศน์ฟังธรรม
ฟังคำสั่งสอนมาตั้งแต่เด็กแต่เล็ก
จนแก่ชราจึงไม่ค่อยได้บรรลุมรรคผลนิพพาน
ก็คือ "ความประมาท" นี่แหละ
ไม่ได้นึกถึงความตาย
ทุกลมหายใจเข้า ทุกลมหายใจออก

ด้วยเหตุนี้ให้เราทุกคนผู้ได้ยินได้ฟังอยู่นี้
นี่แหละให้นึกให้ได้ทุกลมหายใจเข้าทุกลมหายใจออก
ทำไมท่านจึงตรัสอย่างนั้น
ก็เพราะคนเราไม่ว่าจะตายด้วยเหตุการณ์ใดๆ ก็ตาม
มนุษย์เขาต้องดูที่ลมหายใจเข้าออกนี่แหละ
ถ้าคนนั้นร่างกายจะนิ่งแน่ไปแล้วก็ตาม
ถ้ายังมีลมหายใจเข้าออกอยู่
ก็ยังไม่เรียกว่า ศพ ยังไม่เรียกว่า ตาย

แต่ถ้าลมหายใจเข้าไปแล้วออกมาไม่ได้
เงียบหายไป ทีนี้ก็ให้ชื่อว่า ตาย ล่ะสิ



ที่มา : ส่วนหนึ่งของพระธรรมเทศนา
http://youtu.be/997AUylzZow


รวมคำสอน “หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=42673