ธรรมก็ดี วินัยก็ดี ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทั้งหลาย
ได้แสดงไว้แล้ว บัญญัติไว้แล้วเพื่อประโยชน์สุขแก้ชาวโลกทั้งมวล
ชื่อว่าปริยัติธรรม ในบรรดาสัทธรรมทั้ง ๓ ประการ คือ
ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ปริยัติธรรมชื่อว่าเป็นมูลรากของศาสนา
เป็นประมาณแห่งการตั้งอยู่ของพระศาสนา เพราะว่าเมื่อปริยัติสัทธรรมยังมีอยู่
ปฏิบัติและปฏิเวธก็ย่อมเกิดขึ้นได้ แต่ถ้าสิ้นปริยัติเสียแล้ว
ปฏิบัติและปฏิเวธก็ไม่อาจเกิดขึ้นได้เลย
ข้อนี้อุปมาว่าเหมือนสระน้ำ เมื่อขอบสระน้ำยังมีอยู่ก็ย่อมกักขังน้ำไว้ได้
ดอกบัวก็ย่อมตั้งอยู่ได้ ถ้าหากเมื่อขอบสระนั้นถูกพังทลายไป น้ำและดอกบัว
ซึ่งไม่มีที่อาศัย ก็ย่อมตั้งอยู่ไม่ได้ฉันใดก็ฉันนั้นเหมือนกัน
หรืออีกอย่างหนึ่งการศึกษาปริยัติเหมือนกับการขุดสระ
เมื่อฝนตกลงมาน้ำก็ย่อมขังเก็บน้ำฝนไว้ได้ให้เต็มเหมือนกับการปฏิบัติ
เมื่อน้ำเต็มดีแล้วดอกบัวก็อาจมาบานในสระได้เข่นกัน
เมื่อสระไม่มี น้ำก็ย่อมไม่มี บัวที่ไหนจะมาบานได้ในที่ๆไม่มีสระไม่มีน้ำ
| ไฟล์แนป: |
|
untitled.png [ 499.08 KiB | เปิดดู 1804 ครั้ง ] |