สรีระสังขาร “ท่านพ่อลี ธมฺมธโร” หลังท่านได้มรณภาพอย่างสงบ
เมื่อวันที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๐๔ เวลาประมาณ ๐๒.๐๐ น.
ณ กุฏิของท่าน วัดอโศการาม สิริอายุรวมได้ ๕๕ ปี พรรษา ๓๓
จากซ้าย : พระโสภณคุณาธาร (หลวงปู่มหาเนียม สุวโจ),
พระวิจิตรธรรมภาณี (หลวงปู่สิงห์ สุขปญฺโญ),
พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่แดง ธมฺมรกฺขิโต)
และพระครูญาณวิศิษฏ์ (ท่านพ่อเฟื่อง โชติโก)
บันทึกภาพร่วมกันในงานบำเพ็ญกุศลศพและสวดมนต์อุทิศถวาย
พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ (ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)
ณ วัดอโศการาม ต.ท้ายบ้าน อ.เมือง จ.สมุทรปราการ
หลังจาก “ท่านพ่อลี ธมฺมธโร” ได้มรณภาพลงอย่างสงบ
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช (จวน อุฏฺฐายี)
สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๑๖ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
เมื่อครั้งยังทรงดำรงสมณศักดิ์ที่ สมเด็จพระมหาวีรวงศ์
วัดมกุฏกษัตริยาราม ราชวรวิหาร
มีบัญชาให้เก็บสรีระสังขารของท่านพ่อลีไว้ ยังไม่ให้ถวายเพลิง
เอาอย่าง “ท่านพระมหากัสสปเถระ”
ที่ในวันหนึ่งในอนาคตกาลจะมีพระศรีอริยเมตไตรย
มาถวายเพลิงสรีระสังขารพระมหากัสสปเถระอย่างสมศักดิ์ศรี
ในเวลาที่พระมหากัสสปเถระจักนิพพาน
พระเถระได้เข้าไปอยู่ในระหว่างภูเขา ๓ ลูกที่เมืองฮ่อ
(สันนิษฐานว่าตั้งอยู่ในประเทศจีน)
ภูเขา ๓ ลูกนั้นได้ประชุมรวมกันเข้าเป็นลูกเดียว
ปกปิดกำบังร่างของพระเถระเพื่อมิให้ปรากฏแก่มหาชนทั้งหลาย
ต่อเมื่อในอนาคต พระศรีอริยเมตไตรยได้เสด็จลงมา
ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในโลกแล้ว
พระองค์ก็จะนำเอาร่างของพระมหากัสสปเถระ
ยกขึ้นไว้บนฝ่าพระหัตถ์เบื้องขวา
ชูขึ้นประกาศสรรเสริญคุณของพระเถระ
แล้วเตโชธาตุก็จะเกิดขึ้นเผาสรีระของท่าน
บนฝ่าพระหัตถ์ของพระศรีอริยเมตไตรยพุทธเจ้านั้น
เนื่องจากเวรกรรมที่ท่านทั้งสองได้เคยทำต่อกันในอดีตชาติ
เมื่อคราวที่พระศรีอริยเมตไตรยเกิดเป็นนายควาญช้าง
และพระมหากัสสปเถระเกิดเป็นพญาช้างเผือก
อดีตชาติในครั้งนั้น “นายควาญช้างได้สั่งให้พญาช้างเผือก
เอางวงอุ้มเหล็กแดงเอาไว้เพื่อเป็นการลงโทษ
ที่พญาช้างเผือกวิ่งหนีเข้าป่าติดตามกลิ่นสาปของนางช้าง
พญาช้างเผือกได้รับความเจ็บปวดจากแท่งเหล็กนั้น
จนกระทั่งล้มตายในที่สุด สรุปคติธรรมที่ได้จากเรื่องนี้คือ
ราคะนี้มีความเผ็ดร้อนทารุณยิ่งกว่าไฟ
มีพิษร้ายยิ่งกว่าพิษของพญานาค”
นัยของท่านพ่อลีก็ขอให้เอาเยี่ยงอย่างนี้เป็นอุทาหรณ์ว่า
“ผู้มีบุญกรรมที่เกี่ยวข้องกับท่านในวันข้างหน้า
จะได้มาถวายเพลิงสรีระร่างของท่านอย่างสมศักดิ์ศรี
ที่เป็นอัศวินนักรบธรรมกรรมฐานผู้มีพลังจิตแก่กล้า
สายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต”
พร้อมนี้เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ท่านยังมีบัญชาอีกว่า
ให้บำเพ็ญกุศลและสวดมนต์อุทิศถวายท่านพ่อลีทุกคืน
บรรดาบรรพชิตซึ่งเป็นคณะศิษยานุศิษย์ของท่านพ่อลี
ก็ได้ปฏิบัติตามบัญชามาโดยตลอด
และคณะทายกทายิกาได้ทำบุญอุทิศถึงด้วยความเคารพ
จุดธูปเทียนบูชาด้วยความศรัทธาเลื่อมใส
ต่อมาระยะหนึ่ง บรรดาศิษยานุศิษย์ผู้ใหญ่ทางฆราวาส
ปรารภจะทำฌาปนกิจศพของท่านพ่อลีด้วยว่าพระกรรมฐานไม่เก็บศพไว้นาน
และอีกฝ่ายหนึ่งปรารภจะเก็บไว้บูชาสักการะให้เป็นที่อบอุ่นอยู่ตลอดไป
เมื่อเป็นเช่นนี้จึงมีเสียงขึ้นเป็น ๒ เสียง ๒ ฝ่าย
เสียงฝ่ายหนึ่งจะทำฌาปนกิจศพของท่าน
อีกฝ่ายหนึ่งว่าไม่ควรทำ ควรเก็บไว้อย่างนี้
เป็นเหตุให้มีการประชุมใหญ่ของบรรดาศิษยานุศิษย์
ทั้งฝ่ายบรรพชิตและคฤหัสถ์ลงคะแนนเอาเสียงข้างมาก
ก็ปรากฏว่าเสียงที่ไม่ให้ทำการฌาปนกิจศพเป็นเสียงข้างมาก
เนื่องด้วยชาวจันทบุรีที่เลื่อมใสท่านพ่อลี
พากันแห่มาออกเสียงเป็นจำนวนนับหมื่นคน
สรุปคือไม่ได้ถวายเพลิง
จึงได้เก็บสรีระสังขารท่านไว้ตลอดมาจนทุกวันนี้
โดยอัญเชิญไว้ในโลงทอง ณ วิหารสุทธิธรรมรังสี วัดอโศการาม
เป็นที่น่าอัศจรรย์ !! ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้
ดอกไม้บูชาท่านพ่อลีไม่เคยเหี่ยวแห้ง
เพราะมีผู้คนนำดอกไม้มากราบไหว้บูชาท่านไม่เคยขาด
เสียงสวดมนต์ปฏิบัติบูชาจากสานุศิษย์
ตั้งแต่ ๒ ทุ่มถึง ๔ ทุ่มของทุกวัน ดังกึกก้องมาไม่รู้จบ
วันมรณภาพเวียนมาบรรจบประชาชนจะหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย
พระกรรมฐานมารวมกันในคราวจำเป็นในข้อธรรมวินัย ณ วัดอโศการาม
ซึ่งมีพระธุตังคเจดีย์อันยิ่งใหญ่ได้ปรากฏมาจนกระทั่งทุกวันนี้
นี่คือท่านพ่อลี ที่รักเคารพบูชาอย่างหาที่สุดมิได้
สายธารธรรมหลั่งไหลไปไม่มีวันหยุด
สายน้ำแห่งคุณงามความดีของท่านแผ่ซึมซับไปโดยทั่ว
ท่านคือพระผู้รุ่งเรืองด้วยเดช ด้วยยศ
และเป็นพระผู้สละโลกได้อย่างสิ้นเชิง
สมศักดิ์ศรีเป็นพุทธสาวกที่พระพุทธเจ้าได้ทำนายไว้ว่า
ในยุคกึ่งพุทธกาลพระพุทธศาสนาจะเจริญรุ่งเรืองในดินแดนสุวรรณภูมิ
อันเป็นดินแดนสุดท้ายที่ยังมีท่านผู้บรรลุเป็นพระอรหันต์
นับเป็นบุญของพวกเราชาวไทยจริงๆ ที่ผืนแผ่นดินแห่งนี้มีสิ่งอันเป็นมิ่งมงคล
เรามีทั้งพระพุทธศาสนา มีพระผู้แกร่งกล้า คือ
ท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโล, ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต,
ท่านพ่อลี ธมฺมธโร และหลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ฯลฯ
ตลอดจนมีพระมหากษัตริย์ผู้ทรงทศพิธราชธรรม
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
รัชกาลที่ ๙ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช (จวน อุฏฺฐายี ป.ธ.๙)
สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๑๖ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=22&t=20007
คัดลอกเนื้อหามาจาก...“พระธุตังคเจดีย์-ท่านพ่อลี ธมฺมธโร-วัดอโศการาม”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=38&t=42731
ประวัติและปฏิปทา “ท่านพ่อลี ธมฺมธโร” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=21381
รวมคำสอน “ท่านพ่อลี ธมฺมธโร” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38679
