หมวด สอนเรื่องการแต่งตัว
เทศนาโดย ท่านพระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี
๑.) ดูไม่ได้นะแต่งเนื้อแต่งตัวมานี่ อย่าเข้ามา เข้ามาแบบนี้ แบบศีลแบบธรรมมีทำไมไม่มาศึกษา เอามาทำไมพวกเปรตพวกผี พวกนรกอเวจี พวกส้วมพวกถาน แต่งจิ๊กโก๋จิ๊กเก๋มาอวดกัน กิเลสส้วมถานมันของวิเศษอะไร แต่งนี้แต่งแบบส้วมแบบถาน แบบสกปรกโสมม จิตใจมันเลวจิตใจมันต่ำทราม หาความดิบความดีมีวี่แววประจำใจไม่มีเลย กิริยาจึงดูไม่ได้เข้าใจไหมล่ะ มันเป็นอย่างนั้นนะเวลานี้ เพราะฉะนั้นเราจึงบอก อย่าเอามานะ อย่าเอาอะไรมาให้หลวงตาบัวกิน แต่งตัวแบบนี้มา จะเอามาอวดหลวงตาบัว กูจะฟาดใส่โคตรพ่อโคตรแม่มึง ใส่หน้าผากมันเข้าใจไหมล่ะ กูไม่กินกูไม่ตาย อดกูก็อดได้สบายเลย เคยอดเคยอิ่มมา ขอให้ธรรมชุ่มใจ อย่าได้อิ่มด้วยมูม ๆ มาม ๆ แบบส้วมแบบถานอย่างนี้เลย
พระพุทธเจ้าไม่ประสงค์อย่างยิ่งนะ ให้พากันจดจำทุกคน ดูไม่ได้นะเวลานี้ ยิ่งเลวเข้าทุกวัน ๆ เฉพาะวัดป่าบ้านตาดเห็นได้ชัดทีเดียว เขาก็เขียนติดไว้นั้นก็ยังมี เราไปอ่านดู ติดไว้นั้นก็ยังมีความเลอะ ๆ เทอะ ๆ ของพวกเปรต พวกผี พวกส้วม พวกถาน มันไม่ได้มองดูนะ ดูหนังสือเขียนเพื่อความดีงามให้มัน มันไม่ดู มันดูแต่ของเลอะ ๆ เทอะ ๆ แต่งออกว่าโก๋เก๋อวดกัน อวดอะไรประสาส้วมประสาถาน กิเลสตัณหากามกิเลสมันเป็นของดิบของดีอะไร มันเหมือนส้วมเหมือนถาน เอามาอวดอรรถอวดธรรมได้เหรอ นี่ละมันพาสัตว์ทั้งหลายให้จมอยู่ในนรก ไม่มีวันฟื้นขึ้นมา เพราะส้วมเพราะถานนี้เองเป็นเครื่องหลอกลวง
มันชอบเท่าไรมันก็ยิ่งจมลงไป ๆ ถ้าเห็นภัยของสิ่งเหล่านี้แล้วจะฟื้นตัวขึ้นมา สะอาดสะอ้านขึ้นมา ทุกข์ทั้งหลายก็จะค่อยเบาลง ๆ ฟาดตัวเป็นต้นเหตุอันใหญ่หลวงขาดสะบั้นออกจากใจแล้วพระอรหันต์ พระพุทธเจ้าไม่มีทุกข์เข้าใจไหม มีอันนี้เท่านั้นเป็นตัวทุกข์สำคัญที่ทำสัตว์โลกเดือดร้อนระส่ำระสายเต็มทั่วโลกทั่วสงสาร มีแต่กิเลส กามกิเลสราคะตัณหาเท่านั้นเป็นตัวสำคัญมากทีเดียว มันห่วงอะไรหวงอะไรกันประสากระดูก เอาผ้าห่อไว้เฉย ๆ นี่นะ พอดูได้เท่านั้นเอามาอวดกันประสากระดูก อรรถธรรมที่เลิศเลอยิ่งกว่านี้มี ทำไมไม่ฟังเสียงบ้างวะ มันน่าทุเรศเหลือประมาณนะ
มันจวนจะตายแล้วได้เห็นผลประโยชน์ที่แนะนำสั่งสอนพอได้มีวี่แววบ้าง เราก็พอใจนะ อันนี้ยิ่งเลวร้ายลงไปทุกวัน ๆ มันก็โมโหละซิ พระนี้ไม่ใช่พระตายโมโหก็ได้ แต่ว่าโมโหมีกิเลสหรือไม่มีนั้นเป็นอีกอย่างหนึ่งนะ โมโหนี้เอาได้ทั้งนั้นละ ปั๊วะป๊ะซัดเลย พอตี ๆ แต่ข้าไม่โมโหแต่ข้าตีเด็กได้นะ ผู้ใหญ่พอเอาอาจจะเอาเหมือนกัน แต่เด็กนี้เอาเรื่อยละเข้าใจไหม พากันจำเอานะ โห มันเลอะเทอะลงทุกวัน ๆ นะเวลานี้ ศาสนาจะไม่มีเหลือในแดนประเทศไทยเราเลยนะ มันขนาดนั้นละ ดูใครก็ดูซิ ดูไปตั้งแต่ตัวเราหัวโล้น ๆ อีตาบัวนี้ไป ดูออกไป ๆ ตามวัดตามวาต่าง ๆ พระเณรทั่วแดนประเทศไทยเป็นยังไง หลักธรรมวินัยท่านสอนไว้ยังไง การปฏิบัติตัวปฏิบัติยังไง มันกีดมันขวางธรรมหรือมันล่องไปตามอรรถตามธรรม ทำไมมันไม่ดูบ้าง ดูบ้างมันจะได้รู้เห็นเหตุเห็นผลคนเรานะ
[เทศน์ ณ วัดป่าบ้านตาด วันที่ ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๔๖ เรื่อง เห็นบุญเห็นคุณสถานที่]
๒.) นี่ละการแต่งเนื้อแต่งตัวคนไทยเราดูสวยงามมาก ดูแล้วชื่นตาชื่นใจ เป็นศีลเป็นธรรม ยิ้มแย้มแจ่มใสต่อกัน ไม่ได้เหมือนกิเลสพาแต่งเนื้อแต่งตัว ดูแล้วเป็นฟืนเป็นไฟเผาไหม้กัน ของชาติไทยเราเป็นหลักเป็นเกณฑ์ต่อชาติตัวเองนะ อย่าไปเหลาะ ๆ แหละ ๆ คว้านู้นคว้านี้แล้วเข้ามาทำลายกฎระเบียบ หรือประเพณีอันดีงามของชาติไทยให้เสียไป ไม่สมควรอย่าง บรรพบุรุษของเราไม่เห็นด้วย เพราะท่านแต่งมาเป็นระเบียบเรียบร้อยมาตลอด บรรพบุรุษของเรา ปู่ ย่า ตา ยาย พาปฏิบัติดำเนินตลอดการแต่งเนื้อแต่งตัวสวยงามน่าดู มองเห็นกันแล้วยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นฐานะที่ควรเคารพนับถือเป็นชั้น ๆ เพราะการแต่งเนื้อแต่งตัวสวยงามที่ควรเคารพยิ้มแย้มแจ่มใสต่อกัน
ไม่ได้เหมือนกิเลสที่พาให้แต่ง พาให้แต่งนี่เหมือนเปรตเหมือนผี ยิ่งเข้ามาในวัดด้วยแล้ว เราจะดูไม่ได้ ดีที่เราไม่เอาค้อนปาเอา มาในวัดป่าบ้านตาด มันดูไม่ได้จริง ๆ มันถือนี้เป็นมงคล มงคลอะไรมันจะมาเผาทั้งชาติบ้านเมืองให้ล่มจม ศาสนาก็จะไม่มีเหลือนะ ยิ่งหนาแน่นขึ้น ยิ่งหน้าด้านขึ้นนะคนไทยเรา การแต่งเนื้อแต่งตัว เลยจะไม่ได้อะไรติดเนื้อติดตัว มันจะปิดเฉพาะหีมันเท่านั้น นอกนั้นมันจะเปิดไว้หมดเลย นี้ยิ่งดูไม่ได้ ยิ่งเลวกว่าเปรตกว่าผี อย่าทำเมืองไทยเรา เรามีหัวใจ
เราเป็นลูกคนไทยขอให้ระลึกถึงชาติไทยเรา ปู่ ย่า ตา ยาย เราพาดำเนินยังไง อย่าระลึกถึงเรื่องฟืนเรื่องไฟที่จะมาเผาไหม้บ้านเมืองของเรา อย่าคิด อย่าพากันตำหนินะพี่น้องทั้งหลาย การแต่งเนื้อแต่งตัวตามกฎระเบียบของเมืองไทยเราไม่มีอะไรเสียหาย เราดูมาตลอดนะ เอามาเทียบมาเคียงทุกอย่างก็เพื่อชาติไทยของเรานั้นเอง การแต่งเนื้อแต่งตัว ประเพณีของคนไทยเต็มตัวแล้วสวยงามหมด คนเฒ่าคนแก่มองเห็นกัน เคารพกันยิ้มแย้มแจ่มใส
ไม่ได้เหมือนกิเลสตัณหาเป็นฟืนเป็นไฟ เข้าไปแล้วเป็นไฟต่อกันเลยไม่มีวัย กิเลสเข้าไปเป็นอย่างงั้น ทำให้จิตใจกำเริบเสิบสาน หาความเคารพกันไม่ได้นะ มีแต่ราคะตัณหา แต่สำหรับธรรมะนำมาเป็นขนบประเพณีอันดีงามนี้ เช่นการแต่งเนื้อแต่งตัว ไปที่ไหนสวยงามน่าดู เคารพกันได้อย่างสนิทใจ ยิ้มแย้มแจ่มใสต่อกัน ด้วยการแต่งเนื้อแต่งตัวนี่สำคัญมากนะ ขอให้พี่น้องทั้งหลายจำเอาไว้
[เทศน์ ณ สวนแสงธรรม กรุงเทพฯ วันที่ ๑๒ เมษายน ๒๕๔๖]
ที่มา
http://www.luangta.com/salawatpa/content_show.php?content_id=172
กระทู้บอร์ดเก่าโพสโดยคุณ วีรยุทธ
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=10533