จิตไม่มีธรรม ก็คือ จิตไม่มีเจ้าของ ระเหเร่ร่อน
จิต มีเจ้าของต้องมีสติสตัง ระงับจิตใจให้มีความสงบร่มเย็น
ใจก็สบาย ถ้าใจสบายแล้วสบายหมดนะ “สำคัญอยู่ที่ใจ”

ความทุกข์ความสุขรวมแล้วมาอยู่ที่ใจนี้ทั้งหมด
ไม่อยู่ที่อื่น อยู่ที่ใจ ถ้าใจของเราสงบแล้วก็สบาย

ถ้าใจไม่สงบแล้วอะไรจะมีมากน้อยมันไม่มีความหมาย
มันไปมีความหมายอยู่กับความสงบของใจ

ให้พากันภาวนาให้จิตใจสงบบ้างนะ นี่ ไม่มีใครมาว่าจิตใจสงบ ไม่มี
มีแต่ฟุ้งซ่านอยู่ตลอดเวลา หาความสุขไม่ได้

http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 27&CatID=2