จิตเปรียบเหมือนกระจกเงา
พระราชสุเมธาจารย์ (พระอาจารย์โรเบิร์ต สุเมโธ)
“...จิตเปรียบเหมือนกระจกเงา มันสะท้อนภาพ
ผู้ฉลาดรู้ว่าภาพมันก็สักแต่ว่าภาพ ไม่ใช่ตัวตน
ภาพไม่ทำอันตรายต่อตัวกระจกแต่ประการใด
กระจกสะท้อนสภาวะที่โสโครกที่สุด
แต่ตัวกระจกเองจะเปรอะเปื้อนก็หาไม่
และภาพนั้นก็เปลี่ยนไปไม่เที่ยง
สิ่งโสโครกและโคลนตมก็มีบทบาทสำคัญเหมือนกัน
โทสะและอกุศลจิตเป็นเหมือนปุ๋ยคอก
มันเหม็นไม่มีใครอยากเข้าใกล้
แต่มันให้อาหารแก่ต้นไม้
ทำให้เราได้ดอกไม้สวยๆงามๆ
ถ้าบุคคลสามารถพิจารณาดูปุ๋ยคอก
และรู้เรื่องราวของมัน
แทนที่จะแสดงอาการรังเกียจแล้วละก็
บุคคลผู้นั้นก็รู้ถึงคุณค่าของมัน...”
(ที่มา : ปกหลัง “ธรรมสากัจฉา กับ พระสุเมโธ”
โดย รอเจอร์ วิลเลอร์, นพ.วิเชียร สืบแสง แปล)
รวบรวมมาจาก นิตยสาร The Middle Way (ทางสายกลาง)
ของพุทธสมาคมแห่งประเทศอังกฤษ)