อย่ากลัวตายร้าย
แต่ขอให้กลัวจะอยู่อย่างไม่ได้เตรียมตัวไปดี ก็แล้วกัน
: ข้ออ้าง...ที่ว่าเขาตายก่อนวัยอันควร เป็นแค่ความเข้าใจผิดๆ หลงอุปาทาน
หลงทึกทักเอาว่าทุกคนต้องตายตอนแก่
"ความตายจะมาในเวลาอันควรเสมอ
วิบากกรรมเขารู้เวลาของเขาดี และไม่ยอมให้คุณผัดผ่อน"
เพียงด้วยการวิงวอนเช่นคุณไม่รู้ และเคยไม่เตรียมใจไว้ก่อนอย่าเพิ่งมาเลยนะความตาย
: วิบากกรรมที่ทำให้ตายกะทันหันนั้น ควรจะเป็นประเภทตัดรอนภาวะดีๆ
เปลี่ยนเอาภาวะร้ายๆมาแทนที่แบบปุบปับฉับพลัน ไม่ให้ทันได้ตั้งเนื้อตั้งตัว
พูดง่ายๆว่า ต้องตกต่ำลงจากสภาพเคยอยู่ดีมีสุข
ในสภาพเนื้อตัวแห้งสะอาดนุ่มนิ่มแบบมนุษย์ไปเป็นอื่นที่ลำบากกว่ากัน
ทั้งนี้ก็เพราะคนและสัตว์ส่วนใหญ่ไม่ได้เตรียมใจตายไว้ล่วงหน้า
เมื่อไม่ได้เตรียมก็แปลว่าใช้ชีวิตตามสบาย
ซึ่งตามสบายของคนส่วนใหญ่ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ
ถ้าไม่คิดเรื่องเซ็กซ์ก็คิดเรื่องล้างแค้น
ถ้าไม่คิดเรื่องล้างแค้นก็คิดเรื่องความสำคัญของตัวตน
ล้วนแต่เรื่องปรุงแต่งจิตให้เศร้าหมอง
: เมื่อตายขณะจิตเศร้าหมองย่อมเอียงลงต่ำ
เว้นแต่จะสั่งสมบุญใหญ่ไว้ช้อนได้ทัน
อีกประการหนึ่ง ภัยพิบัติระดับทำคนตายเป็นล้านนั้น
มักมาในรูปแบบของความน่าสะพรึงกลัวไม่มีอะไรเกิน ความกลัวเป็นโทสะชนิดแรงกล้า
ถ้าครอบงำจิตสุดท้ายไว้ทั้งดวงได้ ก็มักตรึงจิตให้ติดอยู่กับความกลัวนั้นๆ
พูดง่ายๆเป็นเปรตที่ต้องวนเวียนอยู่กับภพแห่งความน่ากลัวไปอีกนาน
จนกว่าจะมีบุญใดมาเลื่อนชั้นให้
น้อยคนครับที่เปลี่ยนจากภาวะมนุษย์ด้วยอุบัติเหตุกะทันหันแล้วไปสูงขึ้น
ต้องสั่งสม ต้องย้อมจิตย้อมใจเป็นกุศลกันจนอยู่ตัวพอประมาณ
: เกิดทั้งน้ำตาไม่น่าอาย แต่อย่าตายทั้งน้ำตาก็แล้วกัน
โดย: ดังตฤณ DUNGTRIN
ที่มา...fb Titiporn-Worraphop
