ยั ง ไ ง ก็ ไ ม่ เ ท ศ น์
เรียบเรียงโดย ศรีวรา อิสสระ

ครั้งหนึ่งท่านอาจารย์เล่าว่า

พระอรหันต์บางองค์
ปกติถ้าท่านพูดน้อยเมื่อเป็นปุถุชน
เมื่อบรรลุธรรมแล้ว
ท่านก็ยังพูดน้อยอยู่นั่นเอง

เพราะบุคลิกและกิเลสเป็นคนละเรื่องกัน

ท่านเล่าถึงพระอรหันตรูปหนึ่งซึ่งพูดน้อยมาก

ท่านถามโยมว่า

รู้จักธรรมะบ้างหรือยัง

เมื่อโยมตอบว่า

ไม่รู้

ท่านก็ว่า

ถ้าไม่รู้ถึงฟังไปก็ไม่เกิดประโยชน์
ท่านก็เลยไม่เทศน์

คราวต่อไปโยมจึงตอบว่า

รู้บ้างเแล้ว

ท่านก็ว่า

ถ้ารู้บ้างแล้วก็ดีแล้ว
ท่านก็ไม่ต้องเทศน์

แล้วท่านก็ไม่ได้เทศน์...

สุดท้ายโยมรู้แกวจึงเตี๊ยมไว้ล่วงหน้า

เมื่อท่านถามคำถามเดิม

ครึ่งหนึ่งก็ว่ารู้บ้างเแล้ว
อีกครึ่งหนึ่งก็ว่ายังไม่รู้

หวังว่าคราวนี้คงได้ฟังท่านเทศน์แน่

ท่านกลับบอกว่า

ถ้างั้นคนที่รู้ก็จงสอนคนที่ไม่รู้ซะ....

แล้วท่านก็ไม่ต้องเทศน์อีกเช่นเคย.....



(ที่มาื่ : "เรื่องท่านเล่า" เรียบเรียงจากนิทาน และธรรมบรรยาย
ที่พระอาจารย์ชยสาโรเคยแสดงไว้เพื่อเป็นธรรมทานโดย ศรีวรา อิสสระ, พิมพ์เพื่อการกุศล
โดยกองทุนสื่อธรรมะทอสี ครั้งที่ ๔ กรกฎาคม ๒๕๕๓, หน้า ๒๒๙)

ท่านละกิเลสได้ แต่มิได้ละอุปนิสัย(วาสนา)
มีพระพุทธเจ้าเท่านั้น ละวาสนาได้