34527.ข้อคิดดีๆของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล

O.wan

ความรัก

รักที่แท้ในพุทธศาสนาคือเมตตา กรุณา หมายถึงการปรารถนาให้ผู้อื่นได้ดี มีความสุข
และอยากให้เขาพ้นทุกข์ ทั้งหมดนี้อยู่ที่การเอาผู้อื่นเป็นตัวตั้ง
แต่ความรักอีกแบบหนึ่งที่พุทธศาสนาไม่ส่งเสริม เรียกว่า สิเนหา
หรือที่เราเรียก เสน่หา เพราะมันเป็นความรักที่เอาตัวกูหรืออัตตาเป็นตัวตั้ง

:b40:

เรารักเพราะสิ่งนั้นมันปรนเปรอเรา เรารัก
เพราะเขาถูกใจเรา เพราะเขาสนองกิเลสของเรา
หรือเพราะเขาสามารถให้ความสุขแก่เราได้
เป็นความรักที่เอาตัวกูเป็นตัวตั้งมุ่งประโยชน์สุขของเราเองมากกว่า
ที่จะมุ่งประโยชน์สุขของผู้อื่น นี่เป็นความรักที่คนสมัยนี้ไม่เข้าใจ

:b40:

เราไปหลงติดอยู่กับสิเนหาแล้วเราก็เรียกว่า ความรัก
ทั้งที่เป็นความรักตัวเองและเป็นความรักที่ผิดด้วย

:b40:

พุทธศาสนาเน้นเรื่องความรักมาก โดยเริ่มต้นจากความรักตัวเองอย่างถูกต้อง
ทุกวันนี้ใครๆ ก็บอกว่าฉันรักตัวเอง แต่เวลาให้อยู่กับตัวเองกลับอยู่ไม่ได้
ให้อยู่กับตัวเองคืออยู่ในบ้าน ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีโทรทัศน์ ไม่มีใครอยู่ในบ้าน
คุณอยู่กับตัวคุณเอง อยู่ได้ไม่เกินครึ่งวันก็บ้าแล้ว

:b40:

ทำไม ในเมื่อคุณรักตัวเอง คุณก็ต้องอยู่กับตัวเองได้
แต่คนทุกวันนี้อยู่กับตัวเองไม่ได้ เพราะอะไร ทุกวันนี้เรามีแต่จะหนีตัวเอง
แล้วเราหนีตัวเองยังไง หนีตัวเองด้วยการไปหมกมุ่นกับสิ่งอื่น
หนีตัวเองไปอยู่กับโทรทัศน์ อยู่กับห้างสรรพสินค้า อยู่กับโทรศัพท์มือถือ
อยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์ คนทุกวันนี้หนีตัวเอง
แล้วจะเริ่มรักตัวเองได้ยังไง ทนอยู่กับตัวเองไม่ได้
อยู่แล้วเครียด กลุ้ม ฟุ้งซ่าน ทะเลาะกับตัวเอง

:b40:

ถึงที่สุดแล้ว คนทุกวันนี้นอกจากรักคนอื่นไม่เป็นแล้ว รักตัวเองก็รักไม่เป็น
ก็เลยวิ่งวุ่นหาสิ่งเสพ หาใครต่อใคร เปลี่ยนคู่มากมาย
แล้วไม่เคยพบเลย เพราะเขาไม่มีความสงบกับตัวเอง ไม่มีสันติกับตัวเอง ไม่รักตัวเอง

:b40:

ถ้าอยู่กับตัวเองได้ไม่มีความเหงา
ถ้าคุณรักตัวเองคุณอยู่กับตัวเองแล้วคุณจะเหงาได้ยังไง
แต่เพราะว่าเราอยู่กับตัวเองไม่ได้เราไม่รู้สึกว่าตัวเราไม่เป็นเพื่อน

:b48:

ข้อคิดดีๆ กับ พระไพศาล วิสาโล เจ้าอาวาสวัดป่าสุคโต :b48:

กฎการใช้บอร์ด

34527.ข้อคิดดีๆของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล

ผู้ใช้งานขณะนี้


ทั่วไป เว็บธรรมจักร