ธ ร ร ม ถึ ง ใ จ
พระครูสุทธิธรรมรังษี (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท)
วัดป่าภูริทัตตตปฏิปทาราม จ.ปทุมธานี
การปฏิบัติ ต้องให้ใจเข้มแข็ง ใจเด็ดใจเดี่ยว
จะเอาอันใดก็ต้องเอาอย่างนั้น จนได้เห็นใจนั้น
ทำไมทรมานยากนัก
ให้มันอันเดียวอยู่อย่างนั้น
ดูซิว่าจะไปไหน ใจนั่นน่ะ
แล้วนิวรณ์มันจะอยู่ได้อย่างไร
ถ้าเมื่อเราพยายามอยู่อย่างนั้น
เอ้อ มันไม่หนีเราไป หนีไปไม่ได้
เหมือนไฟเข้าไปเผาอยู่ในกองขยะ
ก่อขึ้นน้อย พอขยะติดแล้วลุกอยู่ตลอดเวลา
ผลที่สุดกองใหญ่ๆเท่าไรก็ไหม้ลงไปจนหมด
คนเราแม้จะมั่งมีศรีสุขขนาดไหน
ก็ไม่มีวันพอ ไม่มีวันอิ่ม
มีเงินทองมากมายขนาดไหน
ก็ไม่มีวันอิ่มวันพอเหมือนกัน
กินข้าวปลาก็เหมือนกันไม่มีวันอิ่มวันพอ
เช้ามาก็กิน กินแล้วก็ถ่าย
ถ่ายแล้วก็กินอยู่อย่างนี้ ไม่มีที่สุดของมนุษย์
เมื่อบุคคลผู้มีปัญญาที่ควรพิจารณาตัวเรา
สิ่งทั้งหลายพระองค์ทรงตรัสว่า
“เป็นสิ่งที่เราจะต้องตัดทิ้ง
เราจะต้องพลัดพรากจากสิ่งทั้งปวงในโลกนี้เลย
แม้แต่ร่างกายของเราอันนี้ก็ต้องพลัดพรากทิ้งไว้
ไม่สามารถจะนำไปได้....”
(ที่มา : พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ริ้วห่อทอง ประวัติย่อ พระครูสุทธิธรรมรังษี (หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท)
วัดป่าภูริทัตตปฏิปทาราม ต.คลองหวาย อ.สามโคก จ.ปทุมธานี,
พิมพ์ที่ศิลป์สยามบรรจุภัณฑ์การพิมพ์ จำกัด, พฤศจิกายน ๒๕๔๗, หน้า ๕๔)
รวมคำสอน “หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38692
เจริญในธรรมจ้า..สาธุ
