โลกอาจรอดได้แม้เพราะกตัญญูกตเวที
ท่ า น พุ ท ธ ท า ส ภิ ก ขุ
สวนโมกขพลาราม (วัดธารน้ำไหล) จ. สุราษฏร์ธานี
ถ้าหากทุกคนในโลก
ยอมรับรู้ถึงความจริงอันประเสริฐสุด
คือความที่มนุษย์ทุกคนเป็นหนี้บุญคุณต่อกันและกัน
แม้แก่คนที่เป็นศัตรูของกันและกันดังที่กล่าวแล้ว
โลกนี้จะเต็มไปด้วยการแข่งขันแย่งชิงกันทำความดี
เพื่อเปลื้องหนี้บุญคุณของตน ๆ ให้ตนพ้นหนี้อันนี้
ถ้าหัวใจของคนทุกคนในโลกนี้
เต็มไปด้วยความกตัญญูกตเวทีจริง ๆ แล้ว
โลกนี้จะเป็นโลกที่งดงามยิ่งกว่าเทวโลก
น่าอยู่ยิ่งกว่าเทวโลก ปลอดภัยยิ่งกว่าเทวโลก
และน่าบูชาน่าปรารถนายิ่งกว่าเทวโลก โดยไม่ต้องสงสัยเลย
จงคิดดูให้ดีเถิด การที่คนเรามีความอดออมต่อกันและกัน
ไม่หุนหันพลันแล่น ทำอะไรลงไปด้วยโทสะทั้งหมด
ก็เนื่องจากยังระลึกคนนั้นคนนี้
ระลึกบิดามาดา พี่ป้าน้าอาของเขา ที่เคยมีความดีต่อเรา
เราจึงไม่ใจไม้ไส้ระกำต่อผู้ใดผู้หนึ่งลงไปได้ง่าย ๆ
แม้หากเราจะผลุนผลันทำลงไป
ก็ยังถึงกับเรียกตัวมาขอโทษให้อภัยกัน
เพราะเห็นแก่คนนั้นคนนี้ตาดำ ๆ บ้าง
เพราะเห็นแคนที่ตายไปแล้วบ้าง ที่เคยดีต่อเรา
หรือต่อบิดามารดาของเราเป็นต้น
ความกตัญญู เป็นสิ่งที่นับว่ามีอำนาจแปลงยักษ์ให้เป็นมนุษย์ได้
และทำโลกให้รอดและร่มเย็นได้ ดังกล่าวมาฉะนี้แล
เราทั้งหลายจงช่วยกันทะนุถนอมธรรมะอันประเสริฐข้อนี้
ให้ยังคงอยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของโลก
ด้วยความพร้อมเพรียงและเสียสละอย่างยิ่ง
ของพวกเราทุกคนตลอดกาลยาน เทอญฯ
(ที่มา : ปกหลัง "โลกสวยด้วยธรรม" :
ประมวลธรรมสาระประดับโลกให้งดงาม ฉบับโลกสวยด้วยกตัญญู)
