ลานธรรมจักร http://www.dhammajak.net/forums/ |
|
ความหิวคือหัวหน้ากิเลศ http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=31519 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
เจ้าของ: | wirat [ 08 พ.ค. 2010, 17:56 ] |
หัวข้อกระทู้: | ความหิวคือหัวหน้ากิเลศ |
ความหิวคือหัวหน้ากิเลศ ...หากเราเอาชนะหรือรู้จักความหิวได้อย่างถึงที่สุดแล้ว เราก็จะเอาชนะกิเลศทั้งหมดในโลกนี้ได้อย่างแน่นอน เมื่อใดที่ร่างกายเราต้องการอาหารมาเลี้ยงร่างกายนี้ยามมันร้องหาอาหาร ทุกส่วนในร่างกายนี้และเซลล์ต่างๆในร่างกายนี้มันจะรวมตัวกันวิ่งจู๊ด ไปสั่งสมองให้เกิดความรู้สึกหิว หิวแล้วนะ หิวแล้วนะ หิว หิว สมองก็จะไปสั่งตัวสติอีกที ตรงนี้สำคัญ ว่าเราจะให้สมองเรา ไปสั่งตัวสติตัวไหนหล่ะ ให้พาไปหาอาหาร ตามปัจจัยที่เรามีจะหามาได้ ถ้าหากเราไม่เคยฝึกสติมาเลย สมองก้อนเนื้อ(จิตหยาบ)ก็จะไปสั่งสติตัวหยาบให้ทำงาน สติตัวหยาบก็คือสติที่อยู่ในมันสมองคือตัวสติที่เราเรียนรู้ตั้งแต่เราแรกเกิดมา นี่คือสติแบบหยาบหากสมองไปสั่งสติแบบหยาบสติตัวนี้ก็จะสรรหา อาหารที่คิดว่าดีที่สุดถูกใจที่สุดตามปัจจัยที่เรามีเราก็จะตกเป็นทาสของอารมณ์ หรือกิเลศทันทีสิ่งที่แสดงออกมาก็จะมีแต่ความหลงผิด ให้สติหยาบนำจิตหยาบไป เกิดการกินที่น่ารังเกียจ มูมมาม กินด้วยความเอร็ดอร่อยซะจริงๆ ไม่สังเกตุอาหาร เกิดอยากกินต่อไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุดสรรหาของกินไปเรื่อยๆไม่รู้จักความพอดี หรือรู้จักความอิ่มที่แท้จริง ซึ่งสุขใจกว่ามากมายนัก ...แต่ถ้าว่าหากสมองเราที่ฝึกสติ ดีแล้วสั่งไปที่จิตที่ละเอียดคือจิตแท้ที่อยุ๋ภายในเรา มาก่อนที่เราจะเกิดมาอีกซึ่งติดตัวเรามาทุกภพชาติหลายๆชาติแล้วซึ่งเป็นจิตแท้ จิตนั้นจะเกิดการสั่นสะเทือนไปถึงตัวสติที่ละเอียด คือสติที่ดูแลจิตแท้นั่นเอง สติก็จะกลับไปสั่งจิตแท้ให้เกิดความรู้สึกรู้ เกิดปัญญาที่ละเอียดทันทีว่า อ๋อ...ร่างกายที่เรากำลังอาศัยอยู่นี้มันทรงอยู่ได้โดยอาหารเท่านั้นเอง ส่วนจิตของเรานี้ก็ต้องอาศัยร่างนี้เพื่อฝึกฝนเพื่อที่จะทางหลุดพ้นหากไม่มีร่างกายนี้ จิตนั้นจะไร้ซึ่งที่อาศัยอยู่ ไม่สามารถที่จะฝึกได้คงต้องเสียเวลาหาที่อยู่ใหม่อีกร่ำไป แล้วมันจะดีกว่าร่างกายนี้หรือไม่ก็ไม่รู้ เราจึงมาต้องดูแลร่างกายนี้เพื่อใช้เป็นที่อยู่ของจิตแท้ เราจะขอใช้ร่างกายนี้เป็นร่างกายสุดท้ายแล้ว ไม่เอาแล้ว เบื่อแล้ว ขอครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น เมื่อจิตเกิดความระลึกรู้ทาสแท้ของความหิว มันมีสาเหตุมาจากอะไร และจะทำให้เกิดผลอย่างไร เจ้าตัวสติละเอียดก็จะเกิดการพิจารณาอาหารที่เราจะกินว่ากินเพื่ออะไร ทำไมต้องกิน สตินี้จะเข้าไปดูแล เจ้าตัวความหิว เดี๋ยวนะรอหน่อยนะ เดี๋ยวจะหาอะไรให้กิน เกิดสติรู้ จิตรู้ ว่าเรากินเพื่อทรงร่างนี้อยู่เพื่อให้จิตได้มีเวลาปฎิบัติมากขึ้นไปอีก1วัน เราอย่าให้ความหิวโหยมันพาเราไปกิน เพราะมันจะพาเราไปติดกิเลศ ระดับหัวหน้า จงเอาสติรู้ พาตัวความหิวไปกินจงพิจารณาอาหารก่อนกินเข้าไปว่ามีอะไรบ้าง เมื่อใดเราหิวจงเกิดสติรู้ทันที เท่ากับเรานี้คือหัวหน้าความหิว จะให้อดก็ได้ให้กินก็ได้ ความหิวมาสั่งเราไม่ได้เรานี้สั่งความหิวได้ดูแลได้ ควบคุมได้ เราจะไม่หลงกิเลศแน่นอน เพราะเราชนะหัวหน้ากิเลศแล้วนั่นเอง ...สรุป... มนุษย์เราเกิดมาต้องหิวต้องกิน เพื่อทรงร่างนี้ไว้เท่านั้น เลยจะทำอะไรก็ได้เพื่อให้ตัวเองอิ่มก่อนค่อยว่ากัน ธรรมชาติของคนเมื่อมันอิ่มมันก์เริ่มหาสิ่งอื่นที่เป็นความสุข ความสบายใส่ตัวเองเสมอๆก็จะทำการไขว้คว้าสรรหามาให้ได้ ตามปัจจัยของแต่ละคนไม่เหมือนกันบางครั้งไม่คำนึง ถึงความเดือดร้อนของคนอื่นและตัวเอง กว่าจะรู้บางครั้งสายเกินแก้เสียแล้ว ติดคุก ติดตะราง หรือบาดเจ็บ เสียชีวิตไป หากเรามาระลึกรู้ได้ก่อน ตรงนี้ต้องทำจนเป็นนิสัย เคยชิน มันจะมาเองอัตโนมัติ เปิดปุ๊บติดปั๊บ เริ่มต้นจากการเอาชนะความหิวด้วยการระลึกรู้ ต้นสายปลายเหตุของความหิวเป็นอันดับแรกก่อน หลังจากอิ่มแล้วความอยากโน่นอยากนี่จะตามมา ขอให้เอาสติระลึกรู้บาปบุญคุณโทษที่จะได้รับ เท่านี้เราก็จะเอาชนะกิเลศทั้งมวลได้ ขอให้เริ่มต้นจากการเอาชนะความหิวก่อนเถิด จะเกิดผลที่ตามมา อย่างรวบรัด ได้ผลเร็ว ก็เพราะว่าเราเอาชนะหัวหน้ากิเลศซะแล้วลูกน้องจะมาสู้อะไรกับเราได้อีกหล่ะ ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างอยู่ที่ใจ และความอดทน พยายาม ขอให้ทุกท่านสู้ๆๆ ให้ได้ชัยชนะทุกท่านเถิด โอ ระยอง เขียน |
เจ้าของ: | สุทธจิตต์ [ 08 พ.ค. 2010, 19:10 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ความหิวคือหัวหน้ากิเลศ |
สาธุๆจ๊ะ ![]() ความหิวเกิดขึ้นเมื่อไม่ได้กินอาหาร เมื่อกินอิ่มความหิวก็บรรเทาลงได้ แต่ความอยากกินเท่าไหรไม่รู้จักอิ่ม ยิ่งกินยิ่งมากขึ้นเท่านั้น มีแต่ต้องอดให้ได้ ถึงเราไม่กินชึวิตก็ดำรงค์อยู่ได้นะ แต่อำนาจของความอยาก ก็อย่างๆที่เราๆท่านๆทั้งหลายอยากอยู่นี่แหล่ะ ยากไหมล่ะ แต่พระพุทธองค์ได้ตรัสธรรมที่เหมาะสม สมควรไว้แล้ว ถือเป็นบุญของพวกเรามากมายที่ได้โอกาสมาเรียนรู้ ถึงจะทำไม่ได้ก็เต็มที่ก็ตามเถอะ แต่ถ้าทำอยู่ทุกๆวัน วันละนิดวันละน้อยก็ต้องได้มากซักวัน จนกระทั่งทำได้หมดอย่างแท้จริง ![]() |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |