สังคมเกิดจากคนหลายๆ คนมารวมกัน
คนดีมากกว่าคนไม่ดี สังคมก็สงบ คนไม่ดีมากกว่าคนดี สังคมก็แย่
เพราะฉะนั้น เราต้องทำให้คนดีในสังคมมีมากขึ้น เริ่มจากตัวเองก่อน ไม่ต้องไปเริ่มที่ใคร ฝึกตนจนดีได้แล้วก็ไปฝึกคนอื่นต่อ
รับรอง ไม่เกินปี ประเทศไทยมีแต่คนดี สังคมสงบไปอีก ๒๕๐๐ ปี ง่ายๆ แค่นี้ทุกๆ คนทำได้
ตัวชี้วัดว่าคนเป็นคนดีแล้วหรือยัง ก็คือ ศีล ๕ ซึ่งเป็นศีลที่พระอริยทั้งหลายใคร่ครวญแล้ว อย่าไปสุ่มสี่สุ่มห้าถือศีล เพราะกลัวฯ เพราะถือตามๆ เขาไป ชาวพุทธต้องหันมาศึกษาบาปบุญคุณชั่ว ดีเลว ดำขาว ฯ มองเห็นภัยแม้ในโทษเพียงเล็กน้อย ให้ความโกรธโลภหลงเป็นทาน เสียสละความยึดมั่นถือมั่น รู้เห็นสิ่งทั้งหลายรอบๆ ตัวว่า มันเป็นธรรมชาติที่ไม่มั่นคงยืนนานถาวร มีการเปลี่ยนแปรตลอดเวลา ฯ เมื่อรู้เห็นอย่างนี้แล้ว ติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน (หลายวัน หลายเดือน หรือหลายปี) คอยสังเกตุพฤติกรรมตัวเอง หากปกติอยู่ในกรอบของศีล ๕ แล้ว คุณก็ได้ชื่อว่าเป็นคนดีของสังคม
อนึ่ง การผิดศีลนั้น ประกอบด้วยผิดทางกาย วาจา ใจ ในปุถุชน ถึงโสดาบันบุคคล รักษาศีลได้บริสุทธิ์เพียงข้อเดียว คือ การดื่มสุรา เพราะเป็นการกระทำผิดอย่างหยาบที่สุด คือ ทางกาย เหล้าไม่เข้าปากก็ไม่ผิดแล้ว นอกจากนั้นเป็นการทำผิดอย่างละเอียด เช่น ไม่ฆ่า แต่คิดจะฆ่า (เกิดจากพยาบาทสัญญา) ไม่ลัก แต่คิดจะลัก (เกิดจากโลภะเจตสิก) เป็นต้น โดยเฉพาะเรื่องกามเมสุมิฉาจาร (เกิดจากราคะสัญญา) จะดับได้หมดก็ในระดับอรหันต์เท่านั้น แม้อนาคามีบุคคลก็ยังมีครอบครัวอยู่กินกับคู่ชีวิตอยู่ปกติ
เพราะฉะนั้น ในระดับปุถุชน พึงสังเกตุหรือวัดเอาจาก กายกรรมหรือการกระทำเป็นหลัก จะพูดผิดๆ ไปบ้าง หรือจะคิดไปบ้าง ก็ไม่เป็นไร เพราะที่จริงเรายังสั่งตัวเองไม่ได้ สัญญาเก่า หรือ นิสัย มันคอยบังคับบัญชาเราอยู่ เป็นธรรมชาติที่บังคับบัญชาไม่ได้ เพราะฉะนั้นเดินตามทางสายกลาง อย่าไปฝืนให้มาก
